เมียบำเรอเสน่ห์ลวง

“แกต้องไปดูแลพี่เตแทนฉัน”พาเพลินบังคับน้องสาวต่างมารดาอย่างผู้มีอำนาจที่เหนือกว่า

“แต่คุณเตเป็นคู่หมั้นของพี่เพลินนะคะ แล้วทำไมพี่เพลินไม่ไปดูแลเขาเอง”

“แกจะให้ฉันไปดูแลคนตาบอดแบบนั้นเหรอ ฉันไม่เอาด้วยหรอก”

“แต่ตอนที่เขามองเห็น ตอนที่ยังไม่ประสบอุบัติเหตุ พี่กับคุณเตก็รักกันดีนี่คะ แล้วทำไมตอนนี้พี่ทำเหมือนไม่สนใจเขา”พิมพ์พิลาไม่เข้าใจ “คนรักกัน ก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขกันสิคะ ไม่ใช่ทอดทิ้งกันในวันที่อีกฝ่ายกำลังลำบาก”

“ลูกเมียน้อยอย่างแก ไม่ต้องสะเออะมาสอนฉัน”

“พิมพ์แค่ไม่อยากให้พี่ทิ้งคุณเตในเวลานี้ เขาต้องการกำลังใจ และต้องการพี่มากที่สุด”

“แกจะให้ฉันเอาชีวิตไปจมปลักกับคนตาบอดตลอดชีวิตหรือไง ฉันยังมีตัวเลือกอีกมากมาย แล้วทำไมฉันจะต้องปิดโอกาสตัวเอง”พาเพลินกล่าว

“แต่พี่ก็ไม่ควรทิ้งเขาในเวลาแบบนี้”

“งั้นแกก็ไปดูแลเขาเองสิ ฉันรู้นะว่าแกแอบรักเขามานานแล้ว เพราะงั้น ตอนนี้ล่ะ แกไปเสนอตัวให้เขาสิ”

“พี่เพลินพูดอะไรแบบนั้น พิมพ์ไม่ได้ ..”

“อย่ามาโกหกนะว่าแกไม่ได้รักเขา”พาเพลินยิ้มเยาะ “ก็เขาเป็นแฟนเก่าแกไม่ใช่เหรอ เขาทิ้งแกมาเอาฉัน ..ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแกตัดใจจากเขาได้แล้ว”

“ ..”พิมพ์พิลาน้ำตาเอ่อ เมื่อคิดถึงอดีตรักระหว่างเตโชและตัวเอง

“ตอนนี้ฉันยกแกคืนให้เขา เอาไปเลย”พาเพลินกล่าว “ส่วนฉัน จะไปเรียนต่อที่อังกฤษ”

“ทำไมพี่เพลินใจร้ายแบบนี้”

“แกเพิ่งรู้เหรอว่าฉันใจร้าย”

“ ..”พิมพ์พิลาเงียบทันใด

“แกเองก็โดนฉันตบตีบ่อยๆ แค่นั้นมันยังไม่ทำให้แกรู้สึกว่าฉันร้ายอีกเหรอ”

“พี่เตกำลังต้องการพี่เพลินนะคะ อย่าทิ้งเขาไปตอนนี้เลย”

“ไปเก็บเสื้อผ้า”พาเพลินสั่ง

“ทำไมคะ”

“ฉันจะพาแกไปบ้านเต แกจะต้องดูแลเขาแทนฉัน”

“แฟนพี่ พี่ก็ต้องดูแลเองสิ”พิมพ์พิลาไม่เห็นด้วยกับความคิดของพี่สาวต่างมารดา

“เรื่องอะไรฉันจะต้องเสียเวลาไปดูแล ทั้งๆ ที่ฉันให้แกไปดูแลแทนก็เหมือนกัน”

“ไม่เหมือนกันหรอกค่ะ”

นี่แกอย่ามาเถียงได้ไหม เดี๋ยวจะโดนฉันตบอีกหรอก”พาเพลินยกมือขึ้นง้าง

“อย่าค่ะคุณพี่”พิมพ์พิลารีบก้มหน้าด้วยความกลัว

“ทำตามที่ฉันบอกเถอะน่า”พาเพลินยื่นมือมาจับหน้าน้องสาวต่างมารดา “ถ้าแกทำให้เตกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ฉันจะกลับมาแต่งงานกับเขา”

“ ..”พิมพ์พิลาเงยขึ้นมองหน้าอีกฝ่ายด้วยความคาดไม่ถึง

“แต่ถ้าเขาตาบอดไม่หาย ..ฉันก็จะหาผู้ชายคนอื่นมาแต่งงานด้วย”