Beautiful Silence คุณผู้มากับสายฝน

ทุกครั้งเวลาฝนตก ทุกคนต่างได้ยินเสียงโซลเมตของตัวเอง
ยกเว้นเขา...ที่คุณโซลเมตไม่ยอมพูดด้วย
‘แพทริค’ เป็นคนหนึ่งที่เชื่อในเรื่องโซลเมต
แต่คุณโซลเมตของเขาคงจะเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ
อีกฝ่ายไม่ยอมตอบรับเสียงเรียกของเขา
ทว่าแพทริคไม่ยอมแพ้ เฝ้าตื๊อขอความเห็นใจอยู่ทุกหน้าฝน

กระทั่งวันหนึ่งความพยายามก็เป็นผล
‘นี่...’
“เดี๋ยว เมื่อกี้คุณพูดกับผมเหรอ”
‘ขี้โวยวาย...’
นั่นเป็นประโยคแรกที่โซลเมตยอมคุยด้วย
หลังจากที่เขาพยายามชวนคุยมาตลอดหลายปี
‘...ครั้งหน้า’
“ฮะ?”
‘เห็นแก่ความพยายาม...’
“...”
‘ครั้งหน้าที่ฝนตก ผมจะบอกชื่อกับคุณ’
เสียงของคุณโซลเมตเงียบไปพร้อมกับสายฝนที่ซาลง
เป็นครั้งแรกที่แพทริคเฝ้ารอให้ฝนตกอีกครั้งไวๆ