รักลับสุคนธวา

ภาม กีรติ อัศวนันท์ นักธุรกิจอายุน้อยที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแต่สอบตกเรื่องความรัก เขาได้ช่วยชีวิตสาวน้อยคนหนึ่งที่เธอต้องสูญเสียแม่ไป โดยปกติเขาชอบใช้ชีวิตสันโดษไม่ชอบให้สังคมมายุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวจะมีก็แต่คนคนหนึ่งที่ทำให้เขาชอบนึกถึงอยู่ร่ำไป

สุคนธวา หญิงสาวผู้โชคร้ายที่ต้องสูญเสียแม่ไปก่อนจะเรียนจบ เธอมิบังอาจรักคนที่ให้ความช่วยเหลือเธอทุกอย่าง 'รัก' เขาแต่ไม่กล้าทำได้แค่เป็นห่วงอยู่ห่างๆ และทำทุกอย่างให้จนแทบเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต

ความห่วงใยที่กลายมาเป็นความผูกพันจนพัฒนามาเป็นความรักโดยที่ภามไม่รู้ตัวว่าหัวใจดวงนี้กำลังทรยศต่อเจ้าของ รู้ตัวอีกทีเขาก็ขาดเธอไม่ได้เสียแล้ว

“มาทายาก่อน” ภามขึ้นไปเคลียร์งานข้างบนพร้อมหยิบยาแก้ปวดติดมือมาด้วย เขาจับข้อเท้าเธอมาดูอย่างอ่อนโยนและสังเกตเห็นว่ามันบวมเล็กน้อยหากพรุ่งนี้ไม่หายคงต้องพาไปหาหมอ

“เอมทาเองได้ค่ะ เอม...”

“เกรงใจ ไม่ต้องเกรงใจทุกเรื่องก็ได้มั้ง” ท้ายคำที่เขาต่อให้ผิดจากคิดซะที่ไหน คำเตือนที่เกือบจะเป็นคำสอนกลายๆ ทำให้เธอเริ่มน้ำตาตกใน เธอไม่ได้อยากเก่งทุกเรื่องหรอกแต่ถ้าวันหนึ่งไม่มีเขาเธอก็ต้องยืนหยัดด้วยตัวเองอยู่ดี

รอยเสื้อคลุมที่เธอสวมหลังอาบน้ำเริ่มเผยให้เห็นรอยแยกของหน้าอกรำไรคนที่เป็นทั้งพ่อครัวและหมอนวดในวันนี้เริ่มเกิดอารมณ์ความต้องการ...ที่ขาดเธอไม่ได้

“อ๊ะ” เสียงคนอยู่ใต้ร่างเริ่มครางแผ่ว ความอดทนของเขามักจะมีน้อยเมื่ออยู่กับเธอ

“คุณภาม” เสียงหวานเรียกสติให้เขาหยุดการกระทำ ยิ่งรอบเดือนเธอใกล้มาด้วยแล้วความต้องการของเธอก็ยิ่งเพิ่มสูงขึ้น

“หื้อไม่เอาค่ะ” ศีรษะงามสะบัดไปมาบนโซฟา ผมเผ้าที่เหมือนจะยุ่งเหยิงกลับดูเพิ่มความเซกซี่ให้เธออีกเท่าตัว

“ไม่เอา...จริงเหรอ"

**คำเตือน** คุณภามไม่อ่อนโยนต่อจิตใจแต่อ่อนโยนต่อร่างกาย ฝากพี่เขาเอาไปดูแลด้วยนะคะเพราะพี่ภามเขาเป็นผู้ชายขี้ใจน้อย

นักอ่านที่ตามมาจากเว็บไซต์สามารถอ่านใหม่ได้ตั้งแต่ต้นเรื่องนะคะเพราะมีคำบางส่วนที่ถูกแก้ไปและเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านมากยิ่งขึ้นค่ะ และฝากติดตามผลงานและคอมเม้นท์ให้กำลังใจกันได้นะค้า