ภรรยาร้างรัก

“ถ้ารักกันมาก ก็ยกลูกให้ฉันแล้วหนีไปอยู่กับมันเลยสิ กล้าหรือเปล่า!”
“คุณดลรักและเอ็นดูน้องเพ้นท์มาก อีกอย่างเขาเองก็มีลูกติด ถ้าในอนาคตหยงกับเขาต้องแต่งงานกัน เรื่องลูกคงไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ”
“ฝันไปเถอะ...น้องเพ้นท์ต้องมีพ่อแค่คนเดียว จะไม่มีวันมีผู้ชายหน้าไหนเป็นพ่อเลี้ยงเด็ดขาด”
“หยงก็ไม่อยากเห็นลูกมีผู้หญิงคนไหนเป็นแม่เลี้ยงเหมือนกัน เพราะฉะนั้น...อย่าคิดว่าหยงจะยอมยกลูกให้คุณสิคะ”
---
“ทำไมลูกพูดแบบนี้ เกิดอะไรขึ้น หรือว่าเธอสอนลูกไม่ให้เข้าใกล้ฉันหรือเปล่า” ชายหนุ่มถามเสียงสั่นด้วยความกลัวว่าลูกจะไม่รัก วินาทีนั้น ทำให้นึกถึงคำพูดของพ่อที่เคยเตือนสติ
‘สักวันแกต้องเสียใจ ฉันจะรอวันนั้นมาถึงแล้วหัวเราะสมน้ำหน้าแกที่ลูกไม่รัก !’
“หยงไม่เคยสอนลูกแบบนั้น ทำไมคะ ทีเมื่อก่อนคุณพูดทำร้ายจิตใจแกก็บ่อย เคยสนใจไหมว่าลูกจะรู้สึกยังไง น้องเพ้นท์ต้องร้องไห้เพราะเสียใจที่คุณไม่รักมากี่ครั้ง เคยนับบ้างหรือเปล่า” ถูกลูกปฏิเสธแค่ครั้งเดียวทำเป็นรับไม่ได้ ทำไมไม่นึกบ้างว่าเมื่อก่อนตัวเองใจร้ายกับลูกมากแค่ไหน
“ฉันไม่ได้อยากทะเลาะกับเธอนะ ที่ถามก็เพราะว่าเมื่อสักครู่นี้ลูกยังพูดอยู่เลยว่าคิดถึงฉันที่สุด...เธอก็ได้ยิน ฉันว่าน้องเพ้นท์ดูแปลก ๆ”
เขากำลังสงสัยว่าลูกอาจมีภาวะทางอารมณ์ที่ผิดปกติ ส่วนสาเหตุก็น่าจะมาจากคนรอบข้าง โดยเฉพาะตัวเขาเองที่เมื่อก่อนไม่เคยสนใจลูก หากลูกป่วยเป็นโรคทางอารมณ์ก็หมายความว่าเป็นความผิดของพ่อเลว ๆ
“น้องเพ้นท์ไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ ลูกปกติดีทุกอย่าง คุณต่างหากที่แปลก” ปานฤทัยประชดด้วยความโมโหที่เขาหาว่าลูกของเธอไม่ปกติ
“โอเค เราจะไม่คุยเรื่องนี้กันอีก ถ้าเธอมั่นใจว่าน้องเพ้นท์อารมณ์ปกติก็แล้วไป”
“ทำร้ายจิตใจลูกไว้มาก จนระแวงว่าน้องเพ้นท์จะป่วยเป็นโรคทางอารมณ์งั้นเหรอคะ” หญิงสาวพูดแทงใจดำ
“เอาล่ะ ฉันกำลังแก้ไขทุกอย่างให้มันถูกต้อง ให้โอกาสหน่อยได้ไหม ขอร้องล่ะ”
“มันสายเกินไปแล้วค่ะ น้องเพ้นท์อยู่ได้โดยไม่จำเป็นต้องมีคุณ”
“ฉันรู้ว่าเธอกับลูกอยู่ได้ แต่ฉันไม่อยากอยู่โดยที่ไม่มีเธอกับลูก”
++++
“อย่าทำแบบวันนี้อีก ถ้าคุณอยากเจอลูก ก็แค่โทรมาบอก เพราะหยงไม่ได้จะกีดกันอยู่แล้ว”
“ฉันรู้ว่าที่ผ่านมา...ฉันมันเลวมาก แต่ว่าตอนนี้ฉันพร้อมที่จะแก้ไขและชดเชยให้เธอกับลูก ให้โอกาสได้ไหม ขอร้องจริง ๆ” จากนี้ต่อไป เขาพร้อมสร้างครอบครัวอบอุ่นและเป็นพ่อที่ดีไม่ให้แพ้ผู้ชายคนไหน ขอแค่เธอยอมให้โอกาสเท่านั้น
“มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ คุณไม่เคยรักหยงเลย เพราะถ้ารัก...คงไม่ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ไม่ต้องพยายามแก้ไขหรือว่าทำอะไรทั้งนั้น หยงเลิกอยากได้ความรักจากคุณมานานแล้ว”
“เพราะว่าเธอรักคนอื่นแล้วใช่ไหม” เขาถามเสียงเศร้าและไม่กล้าสบตา ลองคิดกลับกัน ถ้าเขาเป็นปานฤทัยก็คงเปิดใจให้ผู้ชายคนใหม่เหมือนกับที่เธอทำอยู่ตอนนี้
...ทุกอย่างคงสายเกินไปแล้วจริง ๆ
“คุณดลเป็นคนดี ถ้าไม่รักก็โง่แล้วค่ะ”
+++++
"ลุกขึ้นเถอะลูก แม่ต่างหากที่ต้องขอโทษทุกคน โดยเฉพาะ...หยงกับน้องเพ้นท์ ลูกได้เจอทั้งสองคนบ้างหรือเปล่า หรือว่าหยงแต่งงานไปแล้ว"
"ใช่ครับ หยงแต่งงานแล้วกับผู้ชายที่เธอรัก ตอนนี้ก็กำลังท้องอ่อน ๆ" ชยุตม์บอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้มดูสบายใจ ไม่มีอาการของคนผิดหวังให้แม่เห็น เพราะทุกวันนี้เขามีความสุขดีแล้ว และไม่ได้ต้องการอะไรอีกเลย