Mr.Wally Worrior and Camping

ต่อไป เราได้เห็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ ซ่อนตัวอยู่ในน้ำ พวกมันอ้าปากขณะที่รับอาหาร ไม่อยากจะคิดภาพเลยว่า ถ้าผมบังเอิญหล่นไปในปากของมัน ‘คงจะพอดีคำ’ ไม่นะ
ดูเขี้ยวของมันสิ ขอบปากย่นเล็กน้อย ตัวของมันต้องใหญ่มากแน่ๆ แม้ว่าจะโผล่มาแค่หัว ผมรู้ได้ เพราะผมดูจากป้ายที่ติดไว้ข้างๆ
“วอลลี่! จับบ่าฉันสิ พวกเราจะได้ไปต่อ” เด็กสาวสวมกระเป๋าสีชมพู หันมาพูดกับผม “พวกเราไม่มีเวลาทั้งวันนะ”
ไหล่ของเธอสั่นไม่หยุด ผมรู้ว่าเธอกำลังกลัว ‘ไม่ต้องกลัวไปหรอก ฉันอยู่ตรงนี้’