เปย์แค่ไหน จะได้ใจเธอ

เพิ่มตอนพิเศษ

“ธรณ์เหลือหนี้เท่าไหร่”

“ถามทำไมครับ”

“พี่จะให้เงินเธอ เอาไปจ่ายหนี้พวกนั้น”

ฉันหันไปพูดจริงจังกับเขา แล้วดันตัวหนีเดินไปยังเตียงเพื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“เอาบัญชีเธอมา พี่จะโอนตังค์ให้”

“ค่าอะไรครับ” เขายังยืนอึ้งอยู่ตรงประตู มองอย่างกับฉันเป็นตัวตลก

“ไม่มีค่าอะไร พี่จะให้เธอยืมเงินพี่ไปใช้หนี้ ถ้ามีแล้วค่อยเอามาคืน”

“พี่จะเปย์ผม? แลกกับการทำให้พี่มีความสุขแบบเมื่อกี้นะเหรอ”

“ไม่ใช่ พี่แค่...” ธรณ์หน้าบึ้งแล้วดึงโทรศัพท์จากมือฉันไป ฉันรีบคว้าเพื่อดึงมันกลับ

“ผมไม่ต้องการ” แล้วเขาก็โยนมือถือฉันทิ้งไปบนเตียง ตาวาวโรจน์ จากนั้นก็เตรียมเดินออกจากห้องฉันรีบคว้าแขนเขาไว้

“เดี๋ยว ธรณ์”

“ผมหาของผมได้ โดยที่พี่ไม่ต้องมาจ่าย หลังจากที่ผมทำอย่างนั้นให้หรอก”

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ พี่แค่...อยากให้เธอ...” ฉันยังไม่ได้พูดคำว่า ‘กลับบ้าน’ เขาก็หันมาตะคอกเสียงดัง

“ผมไม่ต้องการเงินพี่”

“หรือมีคนจะจ่ายให้ เหอะ! ลืมไปว่าเธอทำงานอย่างว่า คงมีคนเสนอให้มาเยอะล่ะสิ”

ธรณ์หันมาสบตา แล้วหรี่มอง ฉันมองเชิดอย่างไม่มีทางยอม

“พี่คงคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างสินะ”

“มันก็แน่อยู่แล้ว หรือเธอไม่ต้องการ”