ก้อนเมฆนำฝน

ทิวท้องฟ้านภาเวิ้งว้าง ในกลางเวหนยังมี มวลหมู่กลุ่มก้อนเมฆ
สะท้อนกายกระจายตามหมู่แดด นาม”เมฆครน้อย” “ค่อยๆควบแน่นนำฝนนาม “ฝนรำเดือน”
“เจ้าพี่ครน้อยเจ้าขา” “เราไปท่องเที่ยวภูเขาเลาวลัยกันเถิด”ฝนรำเดือนชวน
“พี่เห็นด้วยจ่ะ” “พระน้องฝนรำเดือน”
“พี่รู้มาว่าภูเขาเลาวลัยที่นั่นขาดฝนมานับร่วมปี”………..
……..เมฆเรวัณ “เดี๋ยวข้าอาสาไปเจรจาดูกับลมมรสุมศรทันต์”
…….ยังมีเมฆหัวดื้อรั้น นาม “เมฆจรดาว”