สิงโตคิดดี

…… สิงโตและลูกช้างพลัดหลงก็เดินป่าตามหาแม่ช้าง ระหว่างทางทันใดนั้น
ฝนก็ตกเทลงมาเสียงฟ้าร้องกัมปนาท สายฟ้าเปรี้ยงที่โคนต้นไม้ ลูกช้างพูดกับสิงโตว่า
“ท่านเจ้าป่ามาซุกหลบฝนฟ้าใต้ท้องใหญ่ข้าก่อนซิ” สิงโตตอบกลับว่า “ข้าเป็นเจ้าป่า
ข้าจะพึ่งลูกป่าที่ข้าปกครองได้อย่างไร” “ข้าเป็นที่พึ่งของสารสัตว์ ที่ข้าปกครอง”
สิงโตแม้อ่อนแอภายใน แต่ก็วางตนภายนอกได้สง่าตามวิสัยนักปกครอง”…………
…………พญางูวิเศษปรากฎตัวให้สิงโตเห็น “พญางูท่านเจ้าป่า จิตใจท่านช่างงดงามยิ่งนัก”
พญางูรู้ในใจ แล้วพญางูร่ายมนต์เสกมงกุฎเพชรสวมเหนือศีรษะของสิงโต สิงโตเคยอ่อนแอ
กลับเป็นราชาป่าผู้กล้าหาญในหน้าที่ แถมพญางูยังให้พรวิเศษแก่สิงโต “ถ้าสิงโตคิดดี
เสียงวาจาของสิงโตที่คำรามออกจากปาก จะเป็นก้อนทองคำ”