สวาทเมียนางหงส์

เพราะอยากได้แม่หงส์ขาวที่เคยร่วมรักในคืนนั้นมาคลอเคลีย
เขาจึงไปตู่เอาเธอมาเป็นเมียอย่างอุกอาจ

................................
*คำเตือน*
พระเอกของเรื่องมีระบบความคิดที่ประหลาด หน้ามึนและมั่นหน้าเกินกว่ามนุษย์ธรรมดา อาจทำให้นักอ่านรู้สึกแสบๆคันๆ ที่เท้า ขอนักอ่านโปรดเตรียมใจ
...............................

“แน่ใจนะว่าไม่เต็มใจ ถ้าคุณเต็มใจรับรองว่าผมจะทำแบบคืนนั้นของระ…”

“ฉัน ไม่ เต็ม ใจ”
มารีญาตอบกลับเสียงหนักแน่น ไม่รอให้เขาพูดให้จบประโยคด้วยซ้ำ เธอไม่รู้หรอกว่าทำไมเขาถึงหยุดเอาง่ายๆ เพียงแค่เธอบอกว่าไม่เต็มใจ แต่ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรเธอก็ไม่เต็มใจทั้งนั้นแหละ

“หรือคุณกลัวว่าผมจะทำคุณท้องอีกครั้ง ถ้าเป็นเรื่องนั้นคุณผู้หญิงไม่ต้องกังวล สัญญาว่าครั้งนี้ผมจะป้องกัน”
“หยุด!”
“..............”

“ฉันไม่เต็มใจ ไม่เต็มใจที่จะนอนกับคุณ ไม่ว่าคุณจะยกอะไรมาพูด ฉัน ก็ ไม่ เต็ม ใจ!”

“ไม่มีน้ำใจ แค่นี้ก็เต็มใจให้กันหน่อยไม่ได้หรือไง” ผู้ชายหน้ามึนบอกอย่างไม่พอใจ “โกหกผมมาก็ได้ว่าคุณเต็มใจ...แค่นี้เอง”

“ฉันไม่เต็มใจที่จะนอนกับคุณ ไม่เต็มใจให้เรื่องแบบคืนนั้นมันเกิดขึ้นอีก ทำไมฉันจะต้องโกหกว่าเต็มใจด้วย ในเมื่อฉันไม่เต็มใจ!”

“โว๊ะ...ไม่เต็มใจก็ไม่เต็มใจ ย้ำอยู่ได้” มาเฟียมัวร์ลุกขึ้นนั่งอย่างหงุดหงิด

“คุณก็หยุดถามสักที” เธอลุกขึ้นนั่งตามเขา ก่อนจะจัดเสื้อผ้าของตนให้เรียบร้อยแล้วลุกขึ้นยืน “ไม่ว่าจะถามอีกกี่พันรอบ คำตอบของฉันคือคำเดิมค่ะคุณมัวร์ ฉัน ไม่ เต็ม ใจ”

“รู้แล้ว!” เขารับคำเสียงห้วน “ถ้าไม่เต็มใจก็ออกไปเลย ผมทำอะไรคนที่ไม่เต็มใจไม่ได้!”

เธอเบ้ปากให้กับคนตรงหน้าที่ทำใบหน้างอไม่ต่างอะไรกับเด็ก ถ้าเด็กทำแบบนั้นก็น่ารักอยู่หรอก แต่กับคนตรงหน้า เธอใช้คำนั้นกับเขาไม่ลง

“หวังว่าคุณจะไม่ลืมที่รับปากฉันเอาไว้ว่าจะไม่เอาเรื่องของเราไปพูดกับใครเพิ่มอีก”
“รู้แล้วหน่า” เขาบอกก่อนจะเป็นฝ่ายเดินงุนง่านมาเปิดประตูให้กับเธอ มือใหญ่โบกไล่ไปมาอย่างหงุดหงิด “ออกไปเลยนะคนใจร้าย คนไม่เต็มใจ”

“ช่วงเย็นจะให้คนมารับคุณไปทานอาหารเย็นกับคุณหญิงยายนะคะ”
“ไม่กิน!”

ปัง!!!!!

มารีญาสาบานว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครเสียมารยาทปิดประตูเสียงดังสนั่นหวั่นไหวใส่หน้าเธอแบบนี้มาก่อน

ไอ้คนบ้า นิสัยประหลาดที่มีชื่อว่า อเล็กซ์ มัวร์ คนนี้เป็นรายแรก!