ฝาแฝด(คลั่งรัก)สุดโหด

เราชื่อตันหยง ตันต์ญิกา ในตอนนี้เราเรียนจบแล้ว ฐานะการเงินของเรานั้นไม่ได้ร่ำรวย แต่เราก็มีพอกินพอใช้ด้วยเงินที่ตัวเราหามาด้วยตัวเอง
แม่ของเราเสียตั้งแต่ฉันเด็กๆ ส่วนพ่อของเรา ก็ทอดทิ้งเราตั้งแต่เราอายุสิบห้าปี พ่อของเรา ทิ้งเราไปเพื่อไปคบหากับสาวตาน้ำข้าว ท่านทิ้งเราไว้กับยาย
เราเกิดที่กรุงเทพฯ แต่เติบโตและใช้ชิวิตอยู่ที่ต่างจังหวัด ยายเป็นคนส่งเสียเรา จนเราอายุสิบแปด แต่หลังจากนั้นไม่นาน ยายของเราท่านก็เสีย เราไม่มีญาติคนไหนอีก เพราะมีก็เหมือนไม่มี ก่อนที่ยายของเราจะเสีย ยายก็ได้ทิ้งเงินก้อนสุดท้ายเอาไว้ให้เรา เพื่อให้เราไปต่อยอดชีวิตของตัวเอง จนเรานั้นเรียนจบ
ในตอนนี้เราเรียนจบแล้วเป็นที่เรียบร้อย และเรามีเพื่อนสนิทด้วยกันสองคน คือ ยัยตี้ และ พีค ทั้งสองคนนี้เป็นแฟนกันเรากับพวกเขาเป็นเพื่อนกันตอนที่เราเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ
เรานั้นอาศัยอยู่หอพักราคาถูก เป็นแค่ห้องสี่เหลี่ยมๆที่ไม่มีอะไรเลย แต่มันถูกนี่เนอะก็ต้องทนอยู่กันไป ตอนนั้นเงินของเรามันก็มีน้อย
และถึงเรานั้นจะโตที่ต่างจังหวัด แต่ยายของเราก็สอนถึงการใช้ชีวิตในกรุงเทพฯมาพอสมควร มันเลยไม่เป็นปัญหาสำหรับเราเท่าไหร่
เราทำงานเกี่ยวกับพวกออกแบบ หน้าตาของเราก็พอไปวัดไปวาได้ ไม่อายใคร เรียนก็ไม่เด่นอะไร งานก็หายาก เลยได้ไปทำงานกับพี่ชายของยัยตี้
พี่ชายของยัยตี้นั้นชื่อพี่โต้ พี่โต้เรียนจบด้านเดียวกับเราเช่นเดียวกับยัยตี้ พวกเราก็เลยหันมาแท็กทีมกัน ออกแบบตัวบ้าน ให้กับลูกค้า แล้วก็ออกแบบของชำร่วยตามงานแต่ง พวกเราทำมันมากมายหลายอย่าง ในทีมของพวกเราก็จะมีกันสี่คนหลักๆ แต่ก็ยังมีเพื่อนๆคนอื่นๆของพี่โต้ด้วย
ที่ทำงานของพวกเราไม่มีบริษัท แต่พวกเรานั้นใช้บ้านของพี่โต้เป็นที่ทำงาน ก็ช่วยๆกันไป ตกเย็นทีไร พี่โต้ก็จะร่วมตัวกันกับเพื่อนเค้าอีกสี่ถึงห้าคน เพื่อเปิดร้านนั่งชิลล์ของเค้า
ด้วยความที่พี่โต้เค้ารู้จักคนเยอะงาน ของพวกเราก็เลยไม่มีปัญหา เราเคยมีแฟนนะ ย้ำแค่ว่าเคยมีจากที่เราขึ้นมาเรียน มหาลัยที่กรุงเทพอะไรหลายๆอย่างมันก็ต้องพัฒนา รวมถึงตัวของเราเองด้วย
เราก็เริ่มจากการดูแลตัวเองมาตลอด หนุ่มๆก็มีเข้ามาบ้าง แต่ด้วยนิสัยของเราเองที่ไม่เปิดรับใครเท่าไหร่ ก็เลยทำให้หนุ่มๆจางหายไป เราเคยมีแฟนมาสี่คน คบๆเลิกๆ แต่เห็นแบบนี้เราก็ยังบริสุทธิ์ไม่เคยผ่านมือผู้ชายหน้าไหน เพราะคบได้ไม่นานก็เลิกหมด สาเหตุคงมาจากเราเองที่ติดเรียน ติดเล่นแต่ไม่ติดแฟน พวกเค้าเลยคิดว่าเรามันกระด้าง ไม่อ่อนโยน.....