เทพวิหคกับฝนพรำ

“พี่วิหค เราขาดน้ำฟ้าน้ำฝน มาเป็นระยะเนิ่นนาน ปลาอย่างฉัน
กำลังขาดน้ำ แสนจะขาดใจตาย เพราะยุคแล้งและยุคข้าวยากหมากแพง”
เทพวิหคตอบกลับไปยังปลาว่า “เอาเถอะปลาผู้น่าสงสาร
คนเราต้องต่อสู้กับชะตาชีวิต ไม่ว่าอะไรจะผ่านเข้ามา เราต้อง
แก้ปัญหาชีวิตให้ได้หมด เราเองนั้นก็ตกยาก จากชีวิตที่แสนสบาย
แต่ยังดีเป็นบุญเก่าหน่อย เราไม่ขาดน้ำไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน เพราะจะมี
ฝนพรำมาให้เรา ได้มีกำลังใจสดใหม่ให้สู้ชะตาชีวิต” คนเราถ้าได้สร้างคุณงามความดี
จารึกไว้ในแผ่นดิน ซึ่งถึงแม้เป็นคุณงามความดีที่โลกลืม แต่การปิดทองหลังพระ
เราจะภาคภูมิใจ ไม่ว่าจะไปอยู่สถานที่ใด ฟ้าคุ้มครอง