ปราชญ์และนักบุญ

ความมีวิชาของ บุรุษบุคคล นามว่า “โสกรา”
ชอบแสวงหาความรู้ เข้าหาอาจารย์ คือ “ไพธา”
ซึ่งเป็นนักบุญผู้บริสุทธิ…… มีวิธีการ ขบคิดใคร่ครวญ
สร้างอาศรมแห่งหนึ่ง ณ ภูเขาไทรัส
ปราชญ์และนักบุญสองผู้ยิ่งใหญ่
แสวงหาการศึกษา แต่ไม่แสวงหากำไร……มีลูกศิษย์ “พลาโต”
กับ “อริสโต” จัดเป็นสี่บุรุษ ผู้ยิ่งใหญ่ในเชิงปราชญ์ เมตตาทางปัญญา
………วันเวลาลุล่วงเดินทางมาถึงปลายวัย ก็เห็น “ปัญญา” มีปัญญาใน
“การละวาง” การแบกหามปวงปัญญามาทั้งชีวิต
ในการเห็นถึง ความเกิดขึ้นและดับไป
แล้วปราชญ์และนักบุญด้านตะวันตก ก็พบแสงสว่างแห่งธรรม โลกตะวันออก
มองเห็น “อนัตตา”การละตัวตน….แล้วเกศาแห่งอวิชชาที่ปิดบังปัญญาของโลกทั้งใบ
ก็คลี่ขจายถูกเปิดออก จากตัวอวิชชา มีดวงตาเห็นธรรม