ครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิต...ความรัก

โปรเจ็คต์ LOVE IN TRAVEL (โปรเจ็คต์นำเที่ยวในสถานที่ที่ผู้เขียนได้ไป) ลำดับที่ 1 ...ภูกระดึง

ความรักที่ค่อยๆ เบ่งบานขึ้น บนภูเขารูปหัวใจ ...

______________________________________________________

เหมือนฝัน...หญิงสาวที่เพิ่งอกหัก และได้เข้ารับการบำบัดจากธรรมชาติอันสวยงามอย่างภูกระดึง และในการเดินทางอันยากลำบากนั้นทำให้เธอได้พบกับมนุษย์หน้านิ่งคนหนึ่ง

ธันวา...ชายหนุ่มผู้มีปมหลังกับภูกระดึง บุคคลที่ยิ้มยากเหมือนมนุษย์ยุคหิน แต่สำหรับเหมือนฝันแล้ว เขาก็คือพี่ชายผู้ใจดีที่รับฟังในทุกเรื่องของเธอตลอดสามวันสองคืน

ความเชื่อของภูกระดึงกล่าวไว้ว่า หากคู่ไหนที่เป็นแฟนกันมาขึ้นภู ลงไปแล้วจะเลิกกัน แล้วสำหรับคู่ที่ไม่ได้เป็นแฟนกันมาขึ้น ลงไปแล้วจะได้คบกันตามอาถรรพ์ของภูรูปหัวใจนี้หรือเปล่า...

สามารถค้นหาคำตอบกับความรักเบาๆ ที่ค่อยๆ เบ่งบานขึ้นบนยอดภูเขาแห่งนี้ และความสวยงามที่ธรรมชาติสรรสร้าง ได้ใน "ครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิต...ความรัก" ค่ะ

หมายเหตุ - ราคาที่ซื้อผ่านแอปเปิ้ลจะสูงกว่านะคะ ผู้อ่านสามารถซื้อได้ทางหน้าเว็บ จะได้ราคาปกติค่ะ

--------------------------------------------------------------

** ตัวอย่างจากเนื้อเรื่อง **

"เรารู้จักกันมากกว่านี้ได้ไหม ...ฝัน" เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อเธอ เพราะนอกจากคำว่า เรา เขาก็ไม่เคยแทนสิ่งอื่นกับเธอเลยสักครั้ง

"พี่ธัน...มั่นใจแล้วเหรอคะ" เสียงหวานนั้นดูโลเล ไม่มั่นคง เหมือนหวาดกลัวอะไรบางอย่าง

"ทำไมถึงคิดว่าพี่ไม่มั่นใจ"

"ก็...พี่โตเป็นผู้ใหญ่วัยสร้างครอบครัวแล้ว ส่วนฝันยังเป็นเด็กกะโปโลเพิ่งเรียนจบ งานการก็ยังไม่มีทำเป็นหลักเป็นแหล่ง วันนี้พี่อาจจะชอบที่ฝันเป็นแบบนี้ แต่วันข้างหน้าถ้าอนาคตพี่ไปไกลแล้ว ส่วนฝันยังอยู่ตรงนี้ ยังเป็นนักเขียนนิยายง่อยๆ นิยายของฝันที่พี่เคยชอบอ่าน วันนั้นพี่อาจจะไม่ชอบแล้วก็ได้นะคะ"

"อย่าเอาพี่ไปเปรียบกับเขาได้ไหม พี่ก็คือพี่ ถึงแม้ว่าเราจะรู้จักกันแค่สองสามวัน แต่กว่าจะขึ้นมาบนยอดภูได้มันก็ไม่ง่ายเลยนะ ถ้าเราไม่เหมือนกัน ไม่มีทางที่คนแปลกหน้าสองคนจะเดินทางมาด้วยกันได้ตลอดสองวันนี้ พี่ไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น อยากให้ฝันเชื่อใจ ว่าเราจะสามารถเรียนรู้กันได้"

"ตั้งแต่ขึ้นภูมา ฝันพูดทุกอย่างให้พี่ฟังก็เพราะมองพี่เป็นคนแปลกหน้า เป็นคนที่เราสามารถทำอะไร พูดอะไรก็ได้ไม่ต้องเกรงใจ เป็นตัวของตัวเองเต็มที่ ไม่ต้องกังวลว่าพี่จะชอบหรือไม่ชอบ" เธอยกมือขึ้นปาดน้ำตา พยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ "ก็เพราะฝันไม่คิดว่าลงจากภูไปแล้วเราจะยังรู้จักกันอีก"

"พี่จะทำให้ฝันรู้ว่าการเริ่มต้นความสัมพันธ์มันไม่ได้น่ากลัว ถ้าวันนี้พี่ชอบนิยายที่ฝันเขียน วันข้างหน้าพี่ก็มั่นใจว่าพี่จะยังชอบนิยายเรื่องนั้นอยู่เหมือนเดิม...ก็เพราะว่าฝันเป็นคนเขียนไง" คำพูดของเขาเหมือนสลักปลดล็อคกุญแจในใจของหญิงสาว เพราะมันบ่งบอกได้ว่า...ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร ทำอาชีพไหน ขอแค่มันเป็นเธอ เขาก็พร้อมจะชอบมันในทุกสิ่ง

ดวงดาวล้านดวงบนภูกระดึงเป็นพยานได้ว่า...ความเชื่อเรื่องลงจากภูไปแล้วจะเลิกกันสำหรับพวกเขานั้นเป็นความจริง ส่วนความเชื่อ(ที่เขาสร้างขึ้นเอง)ว่าถ้าไม่ได้เป็นแฟนกัน แล้วลงไปจะได้คบกัน...ก็หวังว่าจะจริงเหมือนกัน...



** หมายเหตุ **
ไรต์มีการเปลี่ยนแปลงนามปากกาจากลัลล์นรามาเป็นสรัลมินท์นะคะ ขอฝากนามปากกาสรัลมินท์ไว้ให้คุณนักอ่านติดตามเพิ่มอีกสักนามนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนมาโดยตลอดค่ะ