ชั่วฟ้าดินสลาย

“ฉันได้ยินเธอพูดกันแต่ว่า อยากจะได้โอกาสอยู่ด้วยกันแต่ลำพังสองต่อสอง ตลอดคืน ตลอดวัน ตลอดปี ตลอดชาติ ชั่วฟ้าดินสลาย โดยไม่มีเวลาพรากหรือจากกันเลย” พะโป้ยิ้มอย่างเศร้าใจ “ฉันไม่ขัดขวางความปรารถนาของเธอดอก ยุพดี ตรงกันข้ามฉันได้พยายามสนองความประสงค์อันเป็นยอดสุดของเธอตามแต่จะทำได้ เพื่อให้สมกับความปรารถนาของเธอเท่านั้น เจ้ากุญแจมือนั่นน่ะอาจจะทำให้เธอรำคาญบ้าง แต่ก็คงเป็นในตอนแรกๆ เท่านั้นดอก อีกหน่อยก็ชินไปเอง”

“คุณอาจะลั่นกุญแจเราไว้นานสักเท่าไรครับ?”

“ชั่วฟ้าดินสลาย” พะโป้ตอบ “อย่างที่เอ็งและเขาต้องการ”