พราวจันทร์ตะวันวาด

ความคุ้นเคยผสมผสานเข้ากับความประทับใจเมื่อแรกพบ เป็นความรู้สึกแวบแรกของเขาและเธอที่รู้สึกผูกพันเช่นเดียวกัน หากแต่โชคชะตากลับเล่นตลกในความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ที่เป็นเรื่องยากจากข้อแม้ความจำเป็นของชีวิต

ระยะทาง...

ภาระหน้าที่และความรับผิดชอบ...

รวมถึงความลับที่ไม่อาจเป็นความลับอีกต่อไปกำลังเล่นตลกร้ายจนชีวิตคนคนหนึ่งกลับตาลปัตร

คนที่เคยโอบประคองกลับกลายเป็นคนที่ทำร้ายจิตใจจนแทบยืนไม่อยู่

ในท้ายที่สุดไม่อาจรู้ได้เลยว่าความบอบช้ำทางใจนี้มันจะจางหายหรือทิ้งร่องรอยฝังลึกราวกับแผลเป็นไว้จนยากจะลืมเลือน...