หมื่นราตรีมีเพียงเจ้า

เมื่อจอมมารหนุ่มไม่อยากกลายร่างเป็นสุนัข จึงต้องไปลักพาตัวภูตสาวมาช่วยรักษาอาการประหลาด ทว่าเขากับนางเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่สองชาติที่แล้ว เขาจะทำให้นางยอมร่วมมือได้เช่นไร คำสาปที่ติดตัวมาจะถูกลบล้างได้หรือไม่ หรือว่าทั้งสองจะต้องไปเกิดใหม่ในชาติที่สี่เป็นหมาขี้เรื้อนจริงๆ !!

ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ

“หลานเจี้ยนหลิง ท่านนอนนิ่งๆ ได้หรือไม่ พลิกกายไปมาข้านอนไม่หลับ!”

ภูตสาวบ่นพึมพำท่ามกลางบรรยากาศเย็นเยียบยามค่ำคืน โฉมสะคราญถอนหายใจดังหวังให้คนข้างกายได้ยิน

จอมมารหนุ่มที่นอนอยู่ไม่ห่างรู้ได้ถึงความรู้สึกหงุดหงิดที่แฝงมาในน้ำเสียงนั้นจึงรีบกล่าวออกไป

“ก็ข้านอนไม่หลับจึงอยู่นิ่งไม่ได้ ไม่ให้ข้าพลิกตัวแล้วข้าจะทำอะไรได้!”

“อยากทำอะไรก็ทำ รำคาญจริง!”

“แน่ใจแล้วใช่ไหมที่พูดออกมา”

“หืม!!…”