เมียนายบ้า

*** กรุณาโหลดตัวอย่างอ่านก่อนนะคะ ***
----------------------------------------------------
มือบางตบปากเขาไปเบาๆ ทีหนึ่ง ความมือไวนี้ชัญวลีเพิ่งค้นพบก็ตอนอยู่กับเขานี่แหละ ปกติเธอไม่ชอบทำร้ายร่างกายใคร และใจเย็นเป็นที่หนึ่ง

“ฮื่อ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็คุณพูดอะไรบ้าๆ มือมันเลยไวไปเอง” เธอแก้ตัวเมื่อเขาส่งสายตาดุมา

“ได้ แค่นี้ไม่เจ็บหรอก แต่บอกก่อนนะ เธอมือไว ฉันก็ไวเหมือนกัน” ไม่ใช่แค่เพียงบอกให้รู้แต่เขาแสดงให้ประจักษ์ด้วยการจูบเธอทันที ชัญวลีพยายามขืนตัวแต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงปรารถนา สุดท้ายก็ต้องยอมตามเคย “เนี่ย เห็นมะ จุดติดง่ายแบบนี้ เชื่อสิ อยู่นี่ไม่ได้ทำอย่างอื่นหรอก โอ๊ย!”

กรวีร์ร้องลั่นเพราะโดนคนจุดติดง่ายกัดปาก

“พอแล้ว!” เธอยกมือขึ้นปิดปากเขาที่กำลังจะเอ่ยอะไรสักอย่าง “ง่วงไม่ใช่เหรอ นอนสักทีเถอะ ฉันก็ง่วงเหมือนกัน”

ชายหนุ่มมองคนที่ทำร้ายคนอื่นแล้วคิดหนี ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างอาฆาต หากสุดท้ายก็ยอมหลับตาลงแต่โดยไม่ดีเท่าไร

“อะไรอีก ไหนว่าจะนอนแล้วทำไมยุกยิกๆ อีกเล่า!” คนหลับตาไปได้ครู่เดียวลืมขึ้นอีกครั้งอย่างรำคาญ

“จะนอนท่านี้ก็ได้ แต่ขอผ้าห่มมาปิดตัวหน่อยเถอะ ดูสิ ประตูหน้าต่างก็ไม่ได้ปิด เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”

“ไม่มีหรอก ที่นี่เป็นเขตหวงห้าม มีไม่กี่คนที่เข้ามาได้ และไอ้คนที่เข้ามาได้จะมาก็ต่อเมื่อถึงเวลาเท่านั้นแหละ”

แม้ใจอยากถามว่าใครกันที่เข้ามาได้ รวมถึงเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย แต่ชัญวลีก็ยั้งใจยั้งปากเอาไว้ก่อน ขืนถามตอนนี้คงจะยืดยาวไม่ได้หลับได้นอน เธอเองก็รู้สึกเหนื่อย ง่วง และเพลียจนอยากหลับสักตื่นเหมือนกัน

“เถอะน่า ถึงจะไม่มีคนเห็น แต่จะให้นอนแก้ผ้าล่อนจ้อนแบบนี้ฉันก็อายฟ้าอายดินเป็นเหมือนกันนะ ขอผ้าห่มหน่อย...นะคะ”

ทั้งที่ใจอ่อนยวบกับน้ำเสียงออดอ้อนที่อีกฝ่ายจงใจใช้ทำลายท่าทีแข็งกระด้างของเขา แต่กรวีร์ก็ยังไม่ยอมแสดงให้เธอรู้ว่าจริงๆ แล้วเขาแพ้ลูกอ้อนของเธอขนาดไหน

มันมากอย่างที่เธอคาดไม่ถึงเลยเชียวล่ะ

“เรื่องมาก วุ่นวายจริงๆ เลยวุ้ย!” ปากบ่นเหมือนรำคาญ แต่มือกลับควานหาผ้าห่มด้านหลังมาคลุมทั้งตัวเองและร่างบาง “พอใจรึยัง”

“พอใจแล้วค่ะ” หญิงสาวตอบพร้อมกับอดอมยิ้มไม่ได้ “แต่ถ้าให้ดี ปล่อยขาด้วยดีกว่า นอนแบบนี้ไม่สบายตัวเลย”

“ไม่มีทาง”