อุบัติรักมัจจุราชร้าย

ค่ำคืนอันเหน็บหนาว ไม่เหมาะสำหรับหญิงสาวที่เดินอยู่ริมถนนเส้นหนึ่งในกรุงลาสเวกัสตัวคนเดียว หญิงสาวตัวเล็ก มีใบหน้าราวดั่งตุ๊กตา เดินอย่างโซซัดโซเซไปมาบนริมถนน อยากกลับบ้าน เธอพูดคำเดียวอยู่อย่างนั้น

หญิงสาวเดินๆไปตามทางอันไร้ซึ่งผู้คน เธอคิดซ้ำๆว่าทำไมทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้ นี้เป็นฝันรึป่าว เวลานี้เธอควรนอนอยู่ที่บ้านบนเตียงนุ่มๆของเธอสิ หญิงสาวคิดพลางน้ำตาไหลพลาก ก่อนที่จะได้ยินเสียงรถบีบแตร และภาพก็ตัดไปในที่สุด...