พิษรัก รอยสวาท

“ห้ามบอกใครเด็ดขาดว่าฉันทำอะไรเธอ เอาเงินนี่ไปซื้อยาคุมมากินซะ”
“ฮือ...”
“หยุดร้องไห้ได้แล้ว หุ่นเหมือนกุ้งแห้งแถมยังจืดชืดไร้รสชาติ ฉันไม่น่าเสียเวลาด้วยเลย”
...เขาเสียเวลา แต่เธอต้องเสียความบริสุทธิ์และเสียใจ นี่หรือคือสิ่งที่ได้รับหลังจากถูกพรากพรหมจรรย์ !
+++++++++++
“ทำไมเดือนนี้คุณโอนเงินเดือนให้เยอะจัง หรือว่าจ่ายล่วงหน้าหลาย ๆ เดือนคะ”
“ต้องให้บอกด้วยเหรอว่าเป็นเงินค่าอะไร”
...คิดว่าเธอจะรู้เสียอีกว่านั่นคือเงินค่าตัว
“ค่าอะไรคะ” จันทร์ดาวทำหน้างวยงงเพราะนึกไม่ออกว่านอกจากค่าจ้างยังมีค่าอะไรที่เธอต้องได้รับ
“ฉันไม่นอนกับผู้หญิงฟรี ๆ ...หยิบรองเท้าให้ทีสิ”
++++++++++++++
“เธอต้องเอาเด็กออก”
“ไม่... มะยมจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด”
“แต่ฉันไม่ต้องการมีลูกกับเธอ” จิระเมธบอกออกไปตามตรง แน่นอนว่าคำพูดที่เพิ่งออกจากปากของเขาจะต้องทำร้ายจิตใจคนฟัง แต่ก็ต้องทำทุกอย่างให้ชัดเจนตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าจันทร์ดาวตั้งครรภ์
+++++++++++++
“ถ้าอยากให้ลูกในท้องมีพ่อ ลองหาเวลาไปนอนกับมันก็ได้นะ ไอ้ชลคงไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วเธอท้องกับใคร”
“คุณจิระ !” จันทร์ดาวเกือบจะยั้งมือไว้ไม่ทันเสียแล้ว แต่ก็นับว่าเธอยังมีสติที่ไม่ตบหน้าเขา
“เอาสิมะยม เมื่อกี้อยากตบหน้าฉันไม่ใช่เหรอ ตบเลยสิ ...อันที่จริง ถือว่าเธอยังอ่อนหัดเรื่องบนเตียงมากนะ ถ้าคิดจะจับผู้ชายสักคนก็ควรฝึกให้มันเก่งขึ้นมาหน่อย เพราะผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอ...ผู้ชายคนไหนก็ต้องเบื่อ”
“ไม่คิดว่าคุณจะเลวมากขนาดนี้”
------------
“แม่หยุดตี ฮือ... หนูเจ็บ”
เดือนเพ็ญฟาดตีลูกสาวอย่างบ้าคลั่ง ส่วนจันทร์ดาวก็ได้แต่ปกป้องตัวเองโดยระวังไม่ให้แม่ตีโดนท้องและลำตัว หญิงสาวร่ำไห้ด้วยความสำนึกผิด ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เธอจะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างกลายเป็นแบบนี้
“แกมันโง่ ! คิดว่าเขาจะจริงจังด้วยงั้นเหรอถึงได้ปล่อยให้ตัวเองท้อง”
“เปล่านะจ๊ะ มะยมไม่ได้คิดแบบนั้น ฮือ...” เธอไม่คิดด้วยซ้ำว่าตัวเองจะมีลูกง่าย แต่ก็ผิดที่ไม่กล้าซื้อยาคุมมากินป้องกันไว้ตั้งแต่วันแรก ไม่อย่างนั้นเรื่องคงไม่กลายเป็นแบบนี้
“ถ้าออกจากโรงพยาบาลละก็ ฉันจะพาแกย้ายไปหางานทำที่อื่น”
“แม่...”
“ก็เขาไม่เอาแกไง จะอยู่ให้ดูน่าสมเพชเพื่ออะไรอีก”
“คุณจิระไม่ใช่พ่อของเด็ก ฮือ...”
“จนป่านนี้แล้วแกยังคิดจะโกหกแม่อยู่อีกเหรอ แค่ดูตาก็รู้แล้วว่าแกมันรักเขาข้างเดียว แล้วมีหรือที่หลงรักผู้ชายคนหนึ่ง แต่จะไปนอนกับอีกคน อย่าโกหกแม่เลยนะมะยม”
-------------------
“ไม่ใช่ค่ะ มะยมไม่ได้ท้องกับคุณจิระ” จันทร์ดาวรีบปฏิเสธด้วยคำโกหกเพราะสัญญากับจิระเมธไว้แล้วว่าจะไม่ยอมบอกใครว่าเขาเป็นพ่อของเด็กในท้อง
“เฮ้อ... จนป่านนี้แล้วยังคิดจะปิดบังกันอีก ไม่ต้องไปปกป้องคนเลวอย่างไอ้จิระมันหรอกนะ ...ต่อจากนี้ มะยมไม่ใช่คนรับใช้มันอีกต่อไป” คุณจักรินส่ายหน้าให้หญิงสาววัยคราวลูกอย่างไม่ต้องการให้โกหกเพื่อลูกชายของท่าน และนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาดรามาหรือทำให้มันกลายเป็นละครน้ำเน่า เพราะความจริงก็คือความจริงที่ว่าจิระเมธเป็นพ่อของลูก
“มะยมพูดความจริงค่ะ พ่อของเด็กในท้องไม่ใช่คุณจิระ” จันทร์ดาวยังดื้อไม่เลิก เธอกับแม่ตกลงกันแล้วว่าจะไปอยู่ต่างจังหวัด และจะไม่ให้ใครรู้ว่าพ่อของลูกในท้องคือใคร
“ถ้าไม่ใช่ลูกของฉัน แล้วเด็กในท้องเป็นลูกใคร หมาแมวงั้นสิ” เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น ทำเอาทุกคนต่างหันมามองอย่างพร้อมเพียงกันราวกับนัดไว้
“ไอ้จิระ ! มาทำไม” คนเป็นบิดาทำเสียงเข้มใส่ลูกชาย
ชายหนุ่มก้าวมายืนชิดขอบเตียง กำลังเอื้อมมือมาคว้าแขนของหญิงสาวแต่ถูกบิดาปัดออกพร้อมกับกระชากตัวแล้วผลักให้อยู่ห่างจากจันทร์ดาว
“ป๊าบอกแล้วใช่ไหมว่าแกไม่มีสิทธิ์ อย่าเข้าใกล้มะยมอีก เพราะต่อจากนี้...มะยมคือน้องสาวบุญธรรมของแก ส่วนเด็กในท้องก็ให้คิดเสียว่าเป็นหลาน”
-----------------------------
ฝากคุณจิระกับน้องมะยมด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
รัศมีมาศ