เล่ห์รักร้อยใจ

“อย่าทำเป็นหวงตัวไปหน่อยเลย เพราะร่างกายเธอมันก็ไม่ได้มีค่าอะไรอยู่แล้ว”
มาร์คัสมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาที่เขามองมันเหมือนกับจะทะลุเสื้อผ้าเธอ “แล้ววันนี้ได้รึเปล่าล่ะลูกค้าน่ะ”
“ฉันจะได้ลูกค้าหรือว่าไม่ได้ มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณไม่ใช่เหรอคะ” ปาณวีตอบอย่างไม่ยอม ในเมื่อเขามองว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างนั้น
“นี่เธอคงลืมไปแล้วว่าฉันก็เป็นลูกค้าเธออีกคน แล้ววันนี้ฉันก็” มาร์คัสมองร่างบางอย่างมีความหมาย
“เผอิญว่าคุณเป็นลูกค้าที่ฉันไม่อยากจะกลับไปให้บริการอีก ต้องขอโทษด้วยนะคะ” ปาณวีสะบัดแขนให้หลุดจากมือเขา
“แต่ฉันชักอยากจะดูขึ้นมาจริงๆ แล้วสิว่า คำพูดกับร่างกายเธอมันจะตรงกันหรือเปล่า” มาร์คัสก้มบอกหญิงสาวจนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจของชายหนุ่ม มาร์คัสเอามืออีกข้างจับหน้าหญิงสาวที่เบี่ยงหลบการสัมผัสของเขา ชายหนุ่มก้มลงประทับริมฝีปากบาง คำพูดที่ปาณวีจะพูดออกไปจึงถูกกลืนลงด้วยจุมพิตจากเขา เสียงอู้อี้ไม่ได้ใจความนั้นค่อยๆ หายไปเมื่อมาร์คัสรุกล้ำริมฝีปากบาง สัมผัสของเขาฝากความร้อนไว้ทุกที่ที่เขาสัมผัส เธออยากจะหายไปให้พ้นจากสัมผัสบ้าๆ นี้ สติที่เหลืออยู่บอกให้เธอปฏิเสธ ปาณวีผลักชายหนุ่ม
“อย่าเล่นตัวเลยปาณวี รับรองเลย ฉันจะจ่ายให้มากกว่าที่เธอเคยได้” มาร์คัสบอกอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวใต้ร่างเขาเกิดเล่นตัวขึ้นมา ร่างกายของเขามันตื่นตัวตั้งแต่ได้จูบหญิงสาวแล้ว