เสือพ่ายรัก

"ฉันบอกเธอแล้ว สถานที่แบบนี้มันไม่เหมาะกับเด็กแบบเธอ"
"พี่ยุ่งไรเรื่องของฝน" ฉันมองหน้าพี่ไทเปด้วยใบหน้าหงุดหงิดเล็กน้อย
"อย่าสำคัญตัว ฉันไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของเธอ"
"แต่ที่พี่ทำอยู่ตอนนี้เรียกว่ายุ่งนะคะ" ฉันเถียงกลับหน้ามุ่ย
"เหอะ" พี่ไทเปหัวเราะในลำคอเบาๆ จ้องหน้าฉันนิ่งๆ จากนั้นก็เดินเข้ามาหาฉัน โดยที่ฉันก็รีบถอยหลังหนีจนแผ่นหลังเล็กไปชิดกับประตูรถ
"พะ..พี่ไทเปจะทำอะไรคะ" ฉันเอ่ยออกไปด้วยใบหน้าประหม่า ยกมือขึ้นผลักดันไปที่หน้าอกของพี่ไทเปเอาไว้
"เด็กอย่างเธอควรไปกินนมนอน อย่าหัดกินเหล้า"

---------------------------
ฝากติดตามด้วยนะคะ