ฝ้ายแกมแพร

‘ฝ้ายแกมแพร’ เป็นนวนิยายที่หมายถึงการแสวงหาของคนสองคู่...มีท่วงทำนองดุจน้ำกับน้ำมันที่มิอาจเข้ากันได้ แม้ประโยชน์ใช้สอยของทั้งฝ้ายและแพรอาจจะมีเท่าเทียมกัน แต่เมื่อนำมารวมกันแล้ว ก็ต้องใช้สมองของนักออกแบบอย่างมากว่าจะใช้รวมกันในโอกาสไหน

ฝ้ายบางชิ้น สมัครใจปนกับแพรอย่างเห็นชัดว่า ผิดฝาผิดตัว

บางชิ้นก็โบกมืออำลา หาทางไปอยู่กับหมู่เหล่าเดียวกัน...ก่อนจะสายเกินไป...จนถึงขนาดลุกขึ้นเอากรรไกรห้ำหั่น!

เมื่อถึงวันนั้น ย่อมเป็นวันแห่งความสุขของทั้งฝ้ายและแพร ที่จะไม่ต้องทนอึดอัดใจอยู่รวมกับสิ่งที่ตนไม่ผูกพัน