หนามดอกไม้

หัวใจสำคัญของ ‘หนามดอกไม้’ ได้แก่วันเวลาที่สายเกินไปของหญิงสาวผู้หนึ่งซึ่งปลดใจออกจากความเจ็บแค้นมารดาบังเกิดเกล้าไม่ได้ ตลอดวันเวลาอันยาวนาน เด็กหญิงเติบใหญ่ขึ้นมาพร้อมความชิงชังมารดาของตนเอง จนเกิดอาการเหมือนคนจิตไม่เข้าที่ คือทั้งขัดแย้ง กระวนกระวาย และกระด้างกระเดื่อง ไม่สามารถจะพาตนเองเข้าไปบรรจุอยู่ตรงไหนกับผู้ใดได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครอบครัวของพ่อผู้มีภรรยาใหม่และลูกใหม่ กับในครอบครัวของแม่ผู้มีสามีใหม่และลูกใหม่

แม้กระทั่งความรักใคร่ที่พึงมีต่อชาย ก็มิอาจสัมพันธ์กันได้อย่างราบรื่นนุ่มนวล เนื่องมาจากความเกลียดชังริษยาที่ก่อความปั่นป่วนให้ตนเองเป็นพักๆ กลายเป็นอุปสรรคที่ไม่คาดคิด ทำให้ไม่อาจพาชีวิตไปจนสุดทางของความปรารถนา

กว่าจะตื่นขึ้นจากความชัง ก็สายเกินไป แม่บังเกิดเกล้าล่วงลับไปโดยมิได้สั่งลา เหลือแค่เพียงความโศกเศร้าอาลัยที่ไม่มีวันหวนกลับ

คงไม่มีความเสียใจและเสียดายใดของคนเรา ใหญ่หลวงเท่าได้ทำร้ายบุพการีและไม่มีโอกาสได้แก้ตัว