รักหมดใจ นายมาเฟีย

"เเสบนิดนึงนะคะ"ฉันเอ่ยบอกผู้ชายคนที่ฉันพาเขาเข้าห้องเพื่อมาทำแผล เขาถอดเสื้อออกไปแล้วเขามีบาดแผลแค่ที่ต้นแขนเป็นรอยถากของลูกกระสุน

"ไม่แสบเหรอคะ? "ฉันเอานำ้ยาแอลกอฮอล์เทใส่แผลของเขาเพื่อฆ่าเชื้อ นำ้ยาแอลกอฮอล์กัดแผลเขาขึ้นเป็นฟอง แต่ผู้ชายคนนี้นั่งนิ่งเอาแต่มองหน้าฉันที่นั่งอยู่บนโซฟาใกล้ๆเขา เขาไม่มีทีท่าเจ็บแสบเลยสักนิดเดียว

"กูไม่เห็นรู้สึกเลย-_-"เขาตอบฉัน ฉันรีบเงยหน้าขึ้นไปมองเขาทันที แปลกจริงๆ ผู้ชายคนนี้

"มองหน้ากู อยากได้กูเป็นผัว? "สายตาของเราทั้งคู่สบตากันและเขาก็ยกคิ้วข้างหนึ่งเอ่ยถามฉัน ฉันนี่ยิ่งงงเข้าไปใหญ่กับคำถามของเขา

"ทำไมฟ้าถึงต้องอยากได้คุณเป็นผัวด้วยละคะ? "ฉันเอ่ยถามเขาไปพลางทำแผลให้เขาไปด้วย เขาก็มองฉันตลอดฉันก็เขินเป็นนะ จะมองทำไมหนักหนาล่ะ

"กูหล่อไหม? "เขายังคงเอ่ยถามฉันอีก ฉันก็ผละจากต้นแขนเขาขึ้นไปมองหน้าเขาและสำรวจไปตามโครงหน้าเรียว ดวงตาเรียวเหมือนพญาเหยี่ว จมูกโด่งเชิดรั้น ริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูระเรื่อ หน้าอกล้ำๆขาวเนียนรอยสักบนหน้าอกและต้นคอเท่ห์ๆ ของเขาทำให้ผู้ชายคนนี้หล่อดูหล่อแบบแบดๆ

"หล่อค่ะ"ฉันตอบเขาไปแต่ฉันไม่ได้สบตาเขา ฉันเขินอ่ะ