วังเจ้า

วังเจ้ามองเธอตาค้างเพราะตกตะลึงในความสวยของเธอในตอนแรกแต่หลังจากดึงสติได้ก็รับดอกไม้จากมือของเธอมา แถมไม่ขอบใจเธอด้วยแล้วใช้สายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
" ใครใช้ให้เธอเสนอหน้าออกมา! " เค้าดึงเธอเข้ามาแถมบีบข้อมือเธอเต็มแรงจนเธอเจ็บแต่ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ พอวังเจ้าก้มหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าเธอแล้วกระซิบถามแขกในงานก็ส่งเสียงฮือฮาเพราะดูทั้งคู่เหมาะสมกันมาก
" พี่วังเจ้าคะน้ำหวานเจ็บ..." น้ำหวานพยายามบิดข้อมือของเธอออกจากมือหนาเค้าบีบข้อมือเธอเอาไว้แล้วไขว้ไปด้านหลังทำให้เธอต้องขยับตัวเข้ามาชิดกับเค้า
" แต่งตัวโชว์เนื้อหนังไม่มียางอาย! "
" ปล่อยสิคะหวานจะได้ลงไปไม่ต้องยืนอยู่บนนี้ทำให้พี่วังเจ้าต้องอับอาย "
" ก่อนขึ้นมาทำไมไม่คิด..."
" อ่อ!!...รึว่าเธออยากจะขึ้นมาโชว์ตัว "
" เผื่อว่าจะมีเจ้าสัวใจดีสักคน "
" มารับเธอไปเลี้ยงเป็นเมียน้อยล่ะ "
" พี่วังเจ้า!!! " น้ำหวานเงยหน้าขึ้นมองวังเจ้าด้วยความโกรธเคืองเธอโครตจะเสียใจไม่คิดเลยว่าชีวิตเธอจะต้องมาเจออะไรแบบนี้
" ทำไมจิตใจพี่ถึงได้ต่ำทรามสิ้นดีดูถูกหนูไม่ว่าแต่อย่ายัดเยียดในสิ่งที่หนูไม่เคยคิดจะเป็นได้ไหมคะถ้าเกลียดหนูมากพี่ไปบอกเจ้าคุณปู่ให้ไล่หนูออกสิหนูพร้อมจะไปจากที่นี่เสมอ "