สิบล้อเย็นใจ

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ดังนั้นคนเรา แม้ไม่เก่งการเรียนหนังสือ
แต่อาจจะได้ดีสักวัน ถ้าขยันและสร้างตัว บางทีการดิ้นรนทำงาน
หาเงินตั้งแต่เด็ก อาจจะสร้างหลักปักฐานให้ชีวิตได้อย่างพอตัว…..

เด็กคนหนึ่งในวัยเรียนชั้นประถม เรียนหนังสือไม่เอาถ่าน แต่ก็เป็นคนดีนิสัยไม่เกเร เพียงแต่งว่าสติปัญญาเขานั้น ไม่ค่อยฉลาด ทองคำเป็นเด็กนักเรียนโง่ๆคนหนึ่ง ที่ทุกคนมองข้าม

การให้เขียนเรียงความ “ค่าของคน” ความใจเย็นเป็นคุณสมบัติการทำงาน สอบผ่านชั้นประถมปีที่หกไปได้อย่างหืดขึ้นคอ กล่าวคือเขามีอายุปาเข้าไปสิบห้าปี จึงจะจบชั้นประถมปีที่หก เขาก็ได้เดินทางออกจากบ้านเพื่อไปหางานทำเลี้ยงตัว แล้วทองคำก็ได้งาน เป็นคนขับรถสิบล้อ เขาได้วิชาชีพขับรถมาจากลุงบุญ เขาเลยมุ่งการมีวิชาชีพ ในการทำงาน แล้วความเป็นคนใจเย็นจึงมีอาชีพเป็นคนขับรถสิบล้อ เขาขับรถสิบล้อเย็นใจ ตะลอนขนส่งสินค้าทั่วประเทศ ขับนานถึงสิบห้าปี

แล้ววันหนึ่งทองคำก็ขับรถสิบล้อเย็นใจกลับบ้าน สิ่งแรกที่ทางบ้านทองคำเห็นคือรถสิบล้อคันใหญ่จอดอยู่หน้าบ้านเพราะไม้ล้มข้ามได้คนล้มอย่าข้ามทุกวันนี้ มีบ้านหนึ่งหลังและรถยนต์มือสองหนึ่งคัน เป็นรถยนต์ส่วนตัวมีลูกชายลูกสาว เขาสอนลูกเขาในวัยเด็กฝึกให้เป็นเด็กใจเย็นสุขุม