พยศรักเมียกำมะลอ

*****งานหมดสัญญา เคยวางขายอีบุ๊กและเล่มกับสนพ.นะคะ*****
- มีสองคู่
-คนมีฉบับเดิม เพิ่มฟรีให้
-เนื้อเรื่องมีปรับ ตัดออก และเพิ่มหลายจุด
- ทดลองอ่านตัวอย่างถ้าไม่มั่นใจกรุณาผ่านเลยไปนะคะ
-ขอบพระคุณที่อุดหนุนค่ะ
++++++++++++++++++++
น้องพรีม + คุณรัช
“เราทำให้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ ว่าแต่แล้วเรารังเกียจฉันรึเปล่า?”
“คิดว่าไงล่ะคะ?”
“ฉันถามเรานะน้องพรีม เรื่องระหว่างเรามาไกลขนาดนี้แล้ว เรายังจะรังเกียจผู้ชายอย่างฉันไหม รับไว้ได้ไหมความรักที่ฉันมีให้เรา จนลงทุนทำเรื่องอะไรไปตั้งมากมายแบบนี้ ทำทั้งหมดก็...เพราะความหลงรักเด็กแสบแบบพรีมนะรู้ไหม”
“เอ่อ...” สาวน้อยอึกอักตอบเขาไม่ถูก เมื่อเขาจ้องหน้าส่งสายตาอ้อนวอนจนหล่อนรู้สึกร้องไปทั้งตัว
“ฉันพร้อมจะดูแลเรา รักเราคนเดียว”
“ขอคิดดูก่อน” สาวน้อยนึกเขินกับสายตาจริงจังหวานซึ้งที่หนุ่มขรึมส่งมาให้ เลยเล่นตัวอีกหน่อยอย่างปรับตัวไม่ทัน
“ทำไม?”
“เอ๊ะ ฉันไม่อยากขาดทุน คุณมีอะไรดีนักหนาจนฉันต้องไปเสี่ยงด้วยทั้งชีวิต” คนเล่นตัวบอกอย่างหยิ่งๆ ทั้งที่ท้องกำลังจะป่องออกมาอยู่อีกไม่กี่เดือน แถมยังเสียเนื้อเสียตัวให้เขาไปหมดแล้ว คนตัวโตกลั้นเสียงหัวเราะและเสียงถอนหายใจไว้อย่างสุดกำลัง เมื่อต้องออกปากกล่อมแม่สาวน้อยตัวป่วนให้คล้อยตาม
“ก็ ฉันรวยมาก หน้าตาดีด้วย มีแรงเยอะ... แล้ว แถมสามารถดูแลเรากับลูกได้สบายไปทั้งชาติ ฉันพร้อมจะโอ๋เรา เอาใจ ตามใจเราจนเสียผู้เสียคน เราอยากได้อะไรฉันสามารถจะหามาประเคนให้เราได้แทบทุกอย่างบนโลกใบนี้ และที่สำคัญ ฉันจริงจังกับเรา รักเรา มีเราแค่คนเดียวทั้งชีวิตที่เหลือ...”
“จะเชื่อได้แค่ไหนก็ไม่รู้” คนจะโดนเอาใจจนเสียผู้เสียคนบ่นลอยๆ หันหน้าหนีเพื่อซ่อนความหวั่นไหวใจพอง ทั้งที่ในสมองกำลังนึกคาดคะเนเตรียมการณ์ ถึงการจะใช้ประโยชน์จากความรวยของว่าที่สามีอย่างชอบอกชอบใจ
ก็แหม มีสามีหล่อรวยเว่อร์อลัง... แถมยังคึกและถึกได้ใจหล่อนเสียขนาดนี้ ลีลารักที่ได้ประจักมาแล้วกับตัวเป็นที่ถูกอกชอบใจหล่อนมากด้วย เลอเลิศขนาดนี้เห็นทีหล่อนคงเหมือนหนูน้อยตัวอ้วนพีที่ตกลงไปในโอ่งข้าวสารทองคำใบใหญ่เลยเชียวล่ะ ถ้าได้ครอบครองผู้ชายคนนี้แต่เพียงผู้เดียวจริงๆ แต่...มันจะดีแน่นะ ผู้ชายหล่อรวยเพียบพร้อมอย่างนี้ จะยอมให้หล่อนกดขี่ข่มเหงไว้ในครอบครองได้จริงแน่หรือ?
“เรื่องอะไรล่ะ?” คนลงทุนกล่อมเด็กแบบหมดมาด ไหนจะยังสารภาพรักหล่อนไปจนไม่เหลือท่าขมวดคิ้วนิ่วหน้าถามกลับ
“ก็ เกิดคุณมีคนอื่นเพราะเบื่อพรีมทีหลังจะทำยังไง?”
“ไม่มีทาง เราเด็กกว่าฉันตั้งเป็นสิบๆ ปี มีแต่เรานั่นล่ะที่ฉันต้องหวง อีกอย่างเราถูกใจฉันขนาดนี้ ทำไมยังกล้าคิดว่าฉันจะมีคนอื่นอีกได้?”
“เชื่อได้แน่เหรอไง คนแก่ๆ ตัณหากลับมีเยอะแยะไป อีกหน่อยพอเจอสาวเอ๊าะๆ เข้าไป ได้หน้ามืดตามัวตามสืบประวัติเขาอีกจะว่าไง”
“ฉันทำแบบนี้ก็เฉพาะกับเราเท่านั้น ไม่คิดจะลงทุนแอบรักใครตอนแก่อีกหรอกนะ ฉันรอเรามาได้ตั้งหลายปีโดยไม่มีใคร มั่นใจในตัวเองหน่อยสิสาวน้อย พรีมออกจะร้อนแรงขนาดนั้น ฉันจะมีสมองที่ไหนไปคิดถึงการมีคนอื่น”
“ก็ถ้าเกิดวันหนึ่งพรีมไม่ เอ่อ ไม่ร้อนแรงแบบที่คุณชอบ”
“ไม่คิดหรือว่าฉันอาจจะหมดปัญญาทำเรื่องแบบนั้นก่อนเรา แล้วถ้าฉันชอบสาวร้อนแรงหรือเก่งเรื่องแบบนั้น ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องอดทนรอเรามาขนาดนี้หรอกนะ ที่ฉันรักเราพอใจเราก็เพราะว่า...ตัวเรามากกว่า เพราะเป็นพรีมแบบนี้ที่ทำให้ฉันรู้สึกรัก”
“บ้า...คุณแข็งแรงจะตาย!” สาวน้อยตกใจร้องบอกเขาเสียงดัง แก้มสาวแดงก่ำในความมืดสลัวหัวใจเต้นแรงโลดจนน่ากลัวว่าเขาอาจได้ยินเสียงหัวใจหล่อนด้วย
“แล้วถ้าฉันไม่มีแรง เราจะทิ้งฉันไปมีคนอื่นรึเปล่าล่ะ?”
“บ้า พรีมทำไม่ได้หรอกแบบนั้น มีเรื่องอื่นๆ ให้ทำเยอะแยะจะไปหมกมุ่นกับเรื่องเพศอย่างเดียวทำไม ถ้าคุณทำไม่ไหวก็ไม่เป็นไร พรีมจะ...อุ๊บ” สาวน้อยยกมือปิดปากแทบไม่ทัน เมื่อเผลอพูดออกมาตามความคิดของตัวเอง
“หึๆ ฉันก็เหมือนกัน อยากมีเมียแค่คนเดียว รักเราแล้ว มีเราแล้ว ฉันก็ไม่คิดจะมีใครอื่น ส่วนเรื่องบนเตียงของเรา รับรองว่าฉันมีวิธีสร้างความสุขให้เราจนกว่าเราจะเบื่อนั่นล่ะสาวน้อย” โคหนุ่มที่เพิ่งค้นพบแหล่งหญ้าอ่อนอันอุดมสมบูรณ์หัวเราะเสียงพลิ้วจนอกสะเทือน เมื่อมั่นใจว่าทำการยึดครองดงหญ้าอ่อนรสเด็ดไว้ได้แล้วแต่เพียงผู้เดียว !
+++++++++++++++++++++
น้องกัญ + คุณรักษ์
“ทำอะไรแบบนี้คะ บอกว่าห้ามทำไง คนเยอะแยะพี่รักษ์ไม่อายแต่กัญอายนะคะ” หล่อนต่อว่า เมื่อพนักงานในร้านหันมามองแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มส่งมาให้ทั้งสายตาล้อเลียน
“คิดถึงเมีย...เอ๊ยแฟนนี่คะ ไม่เจอหน้ากันตั้งหลายชั่วโมง เค้าคิดถึงที่รักจะแย่...ขอโทษครับ ต่อไปจะหอมตอนอยู่กันสองคนเนอะ ว่าแต่เย็นนี้ไปซื้อของสดเข้าบ้านกันนะคะ พี่จะทำของอร่อยๆ ให้ชิม” พ่อครัวเอกเสนอแนะหลังจากฝึกปรือวิทยายุทธ์ แข่งกับหล่อนมาหลายเดือนจนมั่นใจฝีมือตัวเอง “แต่ตัวพี่อร่อยสุด...ที่รักสนใจอยากชิมไหมคะ?”
“พี่รักษ์นี่!” คนสวยเบิกตาโตเมื่อประโยคท่อนสุดท้าย ชายหนุ่มก้มลงกระซิบบอกทั้งสีหน้าแพรวพราว หน้าตายิ้มกริ่มอย่างซุกซน
“หึๆ ก็เผื่อที่รักสนใจไงคะ อร่อยเด็ดกว่าข้าวเย็น ก็...สามีน้องกัญนี่แหละค่ะ”
“หยุดเลย พูดเล่นอยู่ได้...รอแป๊บหนึ่งนะคะ ช่วยเด็กๆ ปิดร้านก่อน” หญิงสาวบอกยิ้มๆ ด้วยความอ่อนใจกับคนขยันอ่อย ให้ท่าหล่อนตลอด เสนอตัวขั้นสุดเย้ายวนชวนกินเขาตลอดๆ จนหล่อนแทบใจอ่อนอยู่หลายรอบแล้วแบบนี้ คิดแล้วส่ายหน้าเบาๆ อย่างอ่อนใจ หันไปจัดการเก็บข้าวของเตรียมปิดร้าน โดยมีพนักงานสาวๆ กุลีกุจอเร่งมือทำ หลังจากรับสินบนค่าจ้างเป็นหูเป็นตาให้หนุ่มหล่อตัวโตจอมขี้หวง เรื่องบรรดาหนุ่มๆ ที่ชอบแวะมาจีบเมียชาวบ้าน เป็นขนมนมเนยของกินหรูๆ แพงๆ ซึ่งแฟนเจ้านายสาวหิ้วมาฝากเป็นประจำทำคะแนน
“พี่พูดจริงตลอด ไม่เคยเล่นสักที” คนตัวโตบ่นเบาๆ กลั้วขำ มองแก้มแดงๆ ของคนโดนอ่อยทุกวันอย่างพอใจ คนตัวเล็กได้ยินชัดเจนแต่ทำไม่รู้ไม่ชี้ไม่สนใจ แต่สีหน้าอาการแก้มแดงก่ำกับรอยยิ้มแก้มปริของหล่อนปิดเขาไม่มิด รู้แหละว่าโดนตก...และก็แทบจะติดกับเขาได้ทุกรอบ ผู้ชายอะไรอ่อยเก่งเหลือเกิน...เดี๋ยวก็...กินจริงๆ ซะนี่!