ดินเหนียวกล้าลองดี

คนเราควรติดดินเข้าไว้ ไม่ควรฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมชีวิตกรุง ไปหลงความทันสมัย
ต้องไม่ลืมกำพืดที่ว่า เรามาจากวัวควายปลักโคลนดิน ก็จะไม่เป็นคนวัวลืมตีน
……นายดินเป็นเด็กท้องทุ่งนา วัยเด็กเที่ยววิ่งเล่นกับวัวควาย บ้านนอกยากจน
ข้นแค้น ไม่มีแม้ไฟฟ้าจะใช้ ซึ่งที่บ้านนอกคอกนา บ้านของนายดินนั้น
หลังคานั้นก็มุงจาก มีคอกวัวเลี้ยงอยู่ใต้ถุนบ้าน โชคดีที่ปลูกพืชเช่น ตะไคร้ ดีปลี
มะพร้าวอยู่บ้าง ช่วยให้ประหยัดเงินไม่ต้องซื้อเครื่องเทศและกะทิ มาทำแกงคั่วไว้
รับประทานกับข้าว แต่ก่อนนั้น ดินนั้นชอบเล่นการปั้นวัวจากดินเหนียว เขาทำได้
อย่างชำนิชำนาญ สนุกสนานตอนเย็นหลังเลิกเรียน ก็จูงวัวกลับบ้าน แล้วดินก็
ขุดดินเหนียว มาไว้ในถุงพอกำมือ นำดินเหนียวก้อนนั้นไปปั้นรูปวัวชน ซึ่งเมื่อปั้น
ขึ้นรูปวัวชนเสร็จ ปั้นลำตัว ขึ้นรูปขา ทำหาง ดัดเขา ทำโหนก แล้วก็ได้
วัวชนดินเหนียวหนึ่งตัว นำไปตากแดดให้ดินเหนียวแห้ง เอาไปเล่นหรือดูต่างหน้า
เขามีความผูกพันกับชีวิตวัวชนด้วยดินเหนียวที่เขาเล่นในวัยเด็ก เพราะเขาเป็นเด็กเลี้ยงวัว
คุณแม่สอนให้เดินตามแม่ อยู่ด้วยความพอเพียง แต่แล้วพอดินโตขึ้น ส่วนแยกของชีวิต
มาถึง ทำให้คนหลงกรุง มีชีวิตวัฒนธรรมตะวันตก กินอยู่แบบฝรั่งมังค่า นั้นวิถีโลก
ยุคใหม่ คนมาจากปลักตม การขึ้นชั้นด้วยไฮเทคมีเทคโนโลยีของคนบ้านนอก
ดินเหนียวกล้าลองดี อย่างดินก็เห่อเหิมชีวิตกรุง โลกของยุคไฮเทคโนโลยี กำลังรุกราน
วิถีชีวิตคนมาจากดิน กับฟินเทคหรูหรา ช็อบ ดื่ม เที่ยว สูญเงินไปครึ่งชีวิต นายดินมา
รู้ค่าของเงิน เมื่อมีชีวิตสร้างครอบครัว มีพ่อแม่ลูก