เงารักลวงไฟ

“โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ! ฉันเจ็บ!”
แต่เขาก็ไม่ฟังคำอุทรใดๆของเธอ เขาไม่แคร์หรอกว่าเธอจะรู้สึกยังไง จะเจ็บมากแค่ไหน

“ฉันจะทำให้เธอเจ็บยิ่งกว่านี้อีก ตั้งแต่โตมา แม้แต่แม่ของฉันก็ไม่เคยตบหน้าฉัน แล้วเธอเป็นใคร กล้ามาตบหน้าฉัน วันนี้ถ้าฉันไม่ได้เธอเป็นเมีย อย่ามาเรียกฉันว่าพิทยาธรอีกต่อไป”

แล้วจูบร้อนๆก็บดเคล้าลงมาบนริมฝีปากบางเล็กของเธออย่างโหดร้าย ป่าเถื่อน ปลายฝนรู้สึกเจ็บจนน้ำตาซึมออกมา และที่เธอเจ็บปวดมากที่สุด ก็เพราะว่าในหัวใจของเธอมันมีเขาอยู่ในนั้นนั่นเอง