อย่าทิ้งพีช

บังเอิญเจอรุ่นพี่คนหนึ่งที่ทำให้ผมนึกถึงรักแรก
แน่นอนว่าผมตราตรึงใจและอยากได้เขาเป็นแฟนจนตัวสั่น
แต่ในวันที่ทุกอย่างกำลังไปได้ดีกลับมีเหตุให้เขาคิดว่าผมไม่รักเขาจริง
ลูกผู้ชายอกสามศอกอย่างผมอ้อนวอนเขาอย่างหมดท่า
คุกเข่า กอดขา พร้อมเอื้อนเอ่ยคำว่า ‘อย่าทิ้งพีช’ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไม่เลิก! ยังไงผมก็ไม่เลิกกับเขา!
ผมอาจเป็นแค่เด็กที่ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง แต่ก็พร้อมจะแก้ไขตัวเองเพื่อเขาเสมอ
‘ถึงเป็นเด็กในวันนี้ ก็เป็นสามีพี่ในวันหน้าปะ? เด็กก็รักจริงเป็นนะครับ!’