ดอกเบี้ยซาตาน

ดอกเบี้ยซาตาน

เธอต้องกลายมาเป็นตัวแทนของพี่สาว เธอจะใช้ความดีและความรักที่มีอยู่พังทลายหัวใจที่ด้านชาของจอมมารร้ายได้สำเร็จหรือไม่

“ปล่อยขวัญก่อนนะคะขวัญเจ็บ ขวัญเป็นน้องสาวของพี่พิชค่ะเป็นน้องสาวต่างมารดาและขวัญมาอยู่ที่นี่ก็เพื่อไปทำงานให้กับคุณตามคำสั่งของคุณหญิงท่าน ขวัญไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น”ขวัญปรีญาเอ่ยออกมาแม้ว่าภายในใจจะหวาดกลัวคนตรงหน้าเหลือเกิน เพราะเธอเริ่มรู้สึกว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดีแน่นอนที่เธอมาอยู่ตรงนี้
“ลูกอีกคนของท่านดิเรกอย่างนั้นเหรอ ฉันไม่เคยเห็นท่านดิเรกเอ่ยถึงเธอเลย อ้อ...เธอคงเป็นแค่ลูกเมียน้อยสินะ”

“อย่ามาดูถูกแม่ขวัญนะ“ถึงแม้สิ่งที่คนตรงหน้าพูดมาจะเป็นความจริงก็ตาม แต่ใช่ว่ามารดาเธอจะตั้งใจเป็นเมียน้อยใคร ถ้าไม่ใช่บิดาของเธอบอกว่าไม่มีใครมารดาเธอถึงยอมตกเป็นของบิดาและจนมีเธอขึ้นมาถึงได้รู้ว่าตัวเองเป็นเมียน้อยไปเสียแล้ว
“ถ้าไม่อยากให้ฉันพูดถึงแม่ของเธอก็บอกมาว่าพิชชาอยู่ที่ไหน”
“ขวัญไม่รู้ค่ะ ในเมื่อคุณก็รู้ความจริงแล้วว่าขวัญไม่ใช่พี่พิช งั้นคุณก็ปล่อยขวัญไปเถอะนะคะ”

“ไม่ต้องมาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเลย เธอบอกไม่รู้ว่าพี่สาวเธอไปอยู่ที่ไหน หรือว่าเธอไม่อยากบอกกันแน่”
“ขวัญไม่รู้จริงๆค่ะพี่พิชไม่ได้กลับมาที่บ้านเกือบอาทิตย์แล้วค่ะ”
“อย่ามาโกหกได้...ถ้าเธอบอกไม่ได้ ฉันก็จะถามแม่ของเธอแทน และฉันนี่แหละจะให้คนไปพาแม่ของเธอมาถามเอง”
“อย่าทำอะไรแม่ขวัญนะคะ แม่ขวัญไม่ค่อยแข็งแรง เชื่อขวัญนะคะว่าขวัญไม่รู้จริงๆว่าพี่พิชอยู่ที่ไหน”เพียงแค่เขาเอ่ยถึงมารดาก็ทำให้ท่าทีที่แข็งกร้าวของเธออ่อนลงทีนที และนั่นก็ทำให้คามินทร์รู้จุดอ่อนของเธอได้ในทันที
“เธอจะบอกว่าไม่รู้อะไรสักอย่างเลยเหรอ ไม่รู้แม้แต่ว่าที่คุณหญิงแพรทองส่งเธอมาที่นี้ก็เพื่อว่ามาขัดดอกแทนพี่สาวของเธอนะ”

“ขัดดอก...คุณหมายความว่ายังไงคะ”
“ก็หมายความว่าเธอต้องไปทำหน้าที่ขัดดอกแทนพี่สาวของเธอยังไงล่ะ”
“ไม่นะคะ...ขวัญไม่ไปไหนทั้งนั้น”ขวัญปรีญาเอ่ยขึ้นก่อนจะหมุนตัววิ่งออกไปจากห้องรับรอง แต่ดูเหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างเธอเลยเพียงแค่ก้าวออกมาเธอก็ถูกชายชุดดำที่ยืนอยู่หน้าประตูดักหน้าไว้เสียก่อน
“ถอยไปนะคะขวัญจะกลับบ้าน”

“นายครับอีกไม่นานเราต้องเดินทางแล้วครับ”พลบอดีการ์ดคนสนิทเอ่ยขึ้น
“ในเมื่อเธอเป็นคนกระโดดเข้ามาหาฉันเอง เธอก็ต้องไปอยู่กับฉันจนกว่าคนของฉันจะหาพี่สาวเธอเจอ จัดการได้เลย”คามินทร์เอ่ยจบผ้าเช็ดหน้าผืนบางถูกปิดลงมาบนจมูกของเธอก่อนที่สติทุกอย่างจะค่อยๆเลือนหายไป
“จะให้ผมอุ้มเธอไปบนเครื่องเลยมั้ยครับ”บอดี้การ์ดคนสนิทเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นร่างอิ่มตอนนี้อยู่ในวงแขนของเจ้านาย
“ไม่ต้องเดี๋ยวฉันจัดการเอง พวกนายไปเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อยฉันจะออกจากที่นี่ภายในครึ่งชั่วโมง แล้วก็ให้คนของเราสืบเรื่องของผู้หญิงคนนี้รวมถึงแม่ของเธอด้วย”

คามินทร์เอ่ยขึ้นพร้อมกับรับร่างอิ่มมาไว้ในวงแขนแกร่ง แววตาเรียบเฉยมองไปยังดวงหน้าหวานที่หลับไปเพราะฤทธิ์ของยาสลบ คนอย่างคามินทร์จะไม่ยอมให้ใครมาลูบคมได้ง่ายๆแน่นอน ใครที่กล้าหักหลังหรือว่าหลอกลวงเขารับรองว่ามันจะต้องเจ็บกว่าเขาเป็นหลายเท่า