อสูรพราวรัก

“เออ ขอบใจล่วงหน้า”
“แล้วเอิงเป็นไงบ้างวะ เอาไว้ว่างๆ กูจะไปดูหน้าหน่อย”
“มึงจะไปดูเพื่อ...กูถามหน่อยสิ” พยัตยกเท้าชี้หน้าเพื่อนแทบทันทีที่อีกฝ่ายพูดขัดหู
“มึงนี่นะ กูเพื่อนมึงนะ มึงจะมาหึงสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะเว้ย ว่าแต่...กูถามอะไรอย่างสิ”
อัศดงใจลอยขณะมองภาพถ่ายคุณแม่ท่านหนึ่งที่เป็นพรีเซนเตอร์ให้กับโรงพยาบาลของเขา
“คำถามละหมื่นนะเว้ย”
“กูจ่ายเป็นค่าดูแลตอนเมียมึงท้องแทนแล้วกัน” อัศดงหันมายิ้มมีเลศนัย
พยัตเองถึงกับยกขาลง แล้วคิดอะไรลำพัง อัศดงเห็นสีหน้าเพื่อนแล้วรุกต่อทันที
“มึงกับเอิงกี่ครั้งแล้ววะ”
“เรื่องของเมียกู ทำไมกูต้องสาธยายให้มึงฟังด้วย”
“โอ๊ย...คร้าบ...พ่อคนเทิดทูนเมีย แล้วมึงใส่ถุงยางไหมไอ้ยักษ์ ที่กูถามเนี่ยกูเป็นห่วงเอิง มึงไปจิ้มลูกสาวเขาแล้ว ถ้ามึงพลาดนี่ชีวิตเอิงพังเลยนะมึง”