คุณครูเจ้าน้ำตา

รักที่ยั่งยืนคือรักแม่ตน เป็นกลิ่นไอของความดีและ “น้ำตาแห่งความกตัญญู” แต่
รักทางโลก “น้ำตาเมียน้อย”การตกเป็นน้อย “กินน้ำใต้ศอก”จะยั่งยืน ต่อมาด้วย
“กุศลรัก”บุญเสมอกันจึงได้ครองคู่ ยั่งยืนตราบวาระสุดท้าย…คุณครูน้อมจันทร์
คุณครูผู้หญิงแสนสวย นิสัยอ่อนแอ ไม่ประสีประสาต่อโลกไร้เดียงสา เธอเป็น
ผู้หญิงโสด เธอไปธุระในเมืองหลวงพบกับบุรุษงามมั่งคั่ง เจ้าสัวนักธุรกิจ ชื่อว่า
เจ้าสัวนิวัติ เย็นวันนั้นหน้าตึก บริษัทเจ้าสัวนิวัติ คุณครูน้อมจันทร์กำลังโดนสายฝน
เปียกปอนเจ้าสัวนิวัติออกจากบริษัท เห็นคุณครูน้อมจันทร์ เอ็นดูสงสารต้องตา
หมายปองคุณครูน้อมจันทร์นัยๆ ท่ามกลางสายฝน เจ้าสัวนิวัติพูดว่า “คุณผู้หญิง
ฝนตกหนักมากเปียกปอนหมดแล้ว มาขึ้นรถฉันหลบฝน ก่อนก็ได้นะ” เจ้าสัวนิวัติ
เอาร่มคันใหญ่ กางรับคุณครูน้อมจันทร์ขึ้นรถ คุณครูน้อมจันทร์กล่าวว่า “ดิฉันขึ้น
รถทัวร์กลับปักษ์ใต้ค่ะ ท่านเอ็นดูดิฉันแค่นี้ก็ได้ เดี๋ยวดิฉันขึ้นรถแท็กซี่ไปต่อ
รถทัวร์ค่ะ” เจ้าสัวนิวัติ “ไม่เป็นไรฉันไปส่ง ฉันชื่อเจ้าสัวนิวัติ เธอเอานามบัตรฉัน
ติดต่อฉันโทรได้ จะให้ฉันช่วยอะไร”……เจ้าสัวนิวัติผู้มีน้ำใจงามมีมนุษยธรรม
ช่วย ชีวิตรักษาพยาบาล ชีวิตคุณแม่บัวผันไว้ได้ เกิดก่อ ตำนานชีวิตรักในปักษ์ใต้
เงียบๆลับๆ เจ้าสัวนิวัติ ผู้มั่งคั่งและคุณครูน้อมจันทร์ ผู้อ่อนแอแต่อ่อนโยนมี
“สายน้ำตาแห่งความกตัญญู” เป็นที่ตั้ง คุณครูน้อมจันทร์ “คุณครูเจ้าน้ำตา” รินรดถึง
เจ้าสัวนิวัติในความดีงาม มีกตัญญู ช่วยชีวิตแม่ให้มีลมหายใจมีชีวิตรอด แม้จะแปรผัน
ชีวิตคุณครูน้อมจันทร์ให้มี “น้ำตาแห่งความเป็นน้อย” ต้อง “กินน้ำใต้ศอก”