เมื่อใดจะเลิกคิดถึงคุณ

ผมนั่งมองเส้นขอบฟ้าที่เราเคยนั่งมองด้วยกันเมื่อหลายปีก่อนตอนย่ำรุ่ง ..

ที่เบื้องหน้าคือความเวิ้งว้างว่างเปล่า

เบื้องล่างคือหุบเขาที่ลึกชัน

เบื้องหลังเคยมีเต๊นท์หลังหนึ่งที่เราร่วมหลับนอนด้วยกัน ...

เวลานี้คุณกำลังทำอะไรอยู่ ..

นิ้วมือของผมลูบไล้ไปตามโครงหน้าที่เกลี้ยงเกลายามที่คิด ..

คุณยังจดจำช่วงเวลาในตอนนั้นได้อยู่ใช่ไหม?

ช่วงเวลาที่สายตาของเราสอง สบกัน ..

ฝ่ามือข้างซ้ายของผมกับฝ่ามือข้างขวาของคุณประสานกัน ก่อนที่นิ้วมือทั้งห้าจะพัวพัน ..

ตามมาด้วยฝ่ามืออีกข้างที่เลียนแบบกัน ..

สิบนิ้วจึงประสานในยามค่ำที่มีเพียงแสงสลัวจากดวงจันทร์ ..

คุณนอนตะแคงกอดก่ายเหมือนว่าผมเป็นตุ๊กตาตัวใหญ่ที่คุณเป็นเจ้าของ

คุณจะทำอะไรกับตุ๊กตาตัวนี้บ้าง ผมยังไม่รู้ ..

เวลานี้ผืนดินกับต้นหญ้ารองรับแผ่นหลังของผมไว้

แล้วคุณก็ป่ายตัวขึ้นมานอนคว่ำบนร่างกายผม

ส่วนนั้นตรงหว่างขาของสองเราแนบชิดกัน ผมรู้สึกได้ถึงความอุ่น ..

หน้าอกอวบอิ่มกดลงบนลำตัวผม

ลมหายใจของคุณกับผมแรงขึ้น ปลายจมูกแทบจะสัมผัสกัน

เราจ้องตากัน ..

ริมฝีปากอวบอิ่มยื่นเข้ามาสัมผัสแก้มที่เต็มไปด้วยหนวดเครา ..

"ไม่โกนหนวดบ้างล่ะ"

คุณถามหลังจากได้กระทำการในสิ่งที่ทำให้ใบหน้าผมแดง ลมหายใจร้อนแรง

"ไม่ชอบหนวดเคราหรือ"

ผมถามกลับ เพราะอยากจะทำในสิ่งที่คุณพอใจ ..

รอยยิ้มของคุณสดใส แววตาของคุณแฝงไปด้วยมนตราชวนให้ตราตรึง

"ก็มันทิ่ม"

... ผมยิ้มตอบขณะบีบมือเธอเบาๆ สายตาจ้องมองไปที่เป้ากางเกงของตัวเอง ..

เวลานั้นคุณหัวเราะเสียงดังลั่น ..

"ตรงนั้นน่ะ ไม่ต้องโกนเลยนะ .."

ผมสบสายตาคุณ แล้วหัวเราะออกมาบ้าง แต่ไม่ได้พูดอะไร ..

"นายจะอยู่ที่นี่อีกนานไหม"

เธอถามขณะซุกหน้าตรงซอกไหล่

"พรุ่งนี้ ... น่าจะนะ .."

ผมตอบพลางไล่สายตาไปตามเรียวแขนของเธอ .. สาวสวยที่เพิ่งจะรู้จักกัน ..