ถนอมไว้ไม่ให้รักร้าว

บางเรื่องต่อให้ผ่านไปแล้ว แต่การเอยถึงก็อาจจะทำให้เกิดรอยร้าวขึ้นเสียเปล่าๆ เส้นทางที่จะสามารถถนอมรักไว้ไม่ให้ร้าวคงมีแค่เพียงการให้อภัยซึ่งกันและกันอย่างแท้จริง...

วโรดม
...เสร็จธุระนานแล้ว แต่ชายหนุ่มยังเดินเตร็ดเตร่อยู่นอกบ้าน ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาอย่างถี่ถ้วน เขาไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องที่เคยทำผิดพลาดลงไปได้ หากแต่สามารถแก้ไขมันได้ในปัจจุบัน ตอนนี้เขาเองก็ถึงวัยที่จะสร้างครอบครัวได้แล้ว คนรุ่นเดียวกันบางคนมีลูกโตจนวิ่งเล่นได้ด้วยซ้ำ ตัวเขาเองก็ควรจะได้รับความสุขแบบนั้นบ้าง...
ความสุขของการมี 'บ้าน'...

ปัทมาพร
หล่อนถามตัวเองซ้ำๆ อยู่ได้ไหมหากเสียเขาไป... คำตอบคือไม่ได้ !
ก็ถ้าในเมื่อหล่อนอยู่ไม่ได้หากไม่มีเขา แล้วทำไมกับแค่ความผิดที่ผ่านมาแล้วของเขาหล่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้ ต่อให้ใครจะมองว่าโง่งม แต่หล่อนรู้ตัวหล่อนดี ว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้ไม่ใช่ความโง่ หากแต่มันคือความรัก...
ความรักที่ให้อภัยได้ทุกสิ่งอย่างไรล่ะ