สะพานน้ำใจงาม

มีสะพานแห่งหนึ่งทอดกายให้คนข้าม เดินทางสัญจรไปมาโดย
ไม่พร่ำบ่นว่าหนักเหนื่อยสักปานใด ดูซิว่า วันหนึ่งๆมีคนเหยียบย่ำ
บนสะพาน แต่ชีวิตสะพานนั้นไม่พร่ำบ่นยังยอมทนทุกอย่าง
เพราะอยากอุทิศกายให้สังคม สะพานแห่งนี้มีฉายาว่า สะพานน้ำใจงาม
ทอดกายตั้งอยู่แถวริมทะเลสาบ ที่นั้นเป็นแหล่งท่องเที่ยว มีนกน้ำ
และฝูงควาย สะพานน้ำใจงาม ความยาวของสะพานนั้นสุดลูกหูลูกตา
ชีวิตสะพานช่างนักเหนื่อย วันๆรับน้ำหนักรถบรรทุก รถยนต์ทั่วไป
มานักต่อนัก เป็นเวลาหลายปีดีดักแล้ว ที่สะพานน้ำใจงามยอมอดทน
ก็เพื่อ ทำเพื่อ สังคม ยอมทอดกาย อาสาตัวรับภารกิจนี้ คือ
การเป็นสะพาน ทอดกายให้คนข้าม งานนั้นจะเป็นงานหนักเหนื่อย
ที่ต้องใช้ความอดทนและอดทน ดังนั้นชีวิตสะพาน ที่ทำภารกิจ
อยู่ทุกวันนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆไม่ใช่ว่าใครๆก็ทำได้…ชีวิตสะพานน้ำใจงาม
เมื่อมีสะพานเกิดขึ้นเป็น ชีวิตสะพาน อย่างมีรูปธรรมตัวตน อยู่
ทุกแห่งหนตำบล ชีวิตต่อไปทั้งชีวิต ของสะพาน ก็ต้องอุทิศทอดกาย
ให้คนข้ามผ่าน ด้วยการไม่บ่นว่าหนักเหนื่อยล้มเลิก