เมียติดสัญญา

“เอยกับพี่นิกเราเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เราจดทะเบียนสมรสกับแล้วนะคะ เอยรู้ว่าพี่นิกเกลียดเอย เอยขอโทษสำหรับเรื่องนั้น แต่พี่นิกอย่าเกลียดเอยได้ไหม ให้เอยทำอะไรก็ได้... ขออย่างเดียวอย่าเกลียดเอยเลย”
เขาเพ่งมองใบหน้าที่ยังคงซีดเซียวนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์ ธนิกยกมือขึ้นลูบปลายคางอย่างคนครุ่นคิด
“ให้ทำอะไรก็ได้ใช่ไหม” เมื่อเขาถามย้ำ คนฟังดีใจยิ้มปรี่พร้อมกับพยักหน้ารัวเร็ว
“ค่ะ อะไรก็ได้ พี่นิกบอกเลยมาได้เลย”
“งั้นเธอก็หย่าให้ฉัน แล้วฉันจะไม่เกลียดเธออีก” คนถูกขอถึงกับใบหน้าซีด เธอให้เขาไม่ได้
“พี่นิกก็รู้ว่าเรื่องนี้เอยให้พี่นิกไม่ได้ จนกว่า...” หญิงสาวกลืนคำพูดที่เหลือลงคอไปอย่างยากลำบาก ยิ่งได้เห็นแววตาเยาะหยันมันยิ่งปวดลึกในอกด้านซ้าย
“งั้นฉันก็จะขอเธออีกข้อหนึ่ง เผื่อมันจะง่ายกว่าข้อแรก”
เขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่เศร้า ลูบไล้แก้มนวลอย่างแผ่วเบา มันเป็นสัมผัสที่แปลกใหม่ เพราะปกติแล้วธนิกไม่เคยแตะต้องตัวเธอเลยด้วยซ้ำ สายตาของทั้งสองสบมองกันนิ่ง แล้วเขาก็ค่อย ๆ ก้มลงชิดริมหู
“งั้นเธอก็ไปตายเสีย! ฉันจะได้เป็นอิสระ”