รักครั้งใหม่ ใหญ่กว่าพระจันทร์

จากเดิมความรักที่คิดว่าใช่ มันได้เปลี่ยนแปลงไป เมื่อมีใครบางคนเข้ามาจนเขากลายเป็นแฟนใหม่ ถึงแม้จะงงใจนิดหน่อยว่าไปอ่อยเขาตอนไหน แต่หัวใจของผมได้ทบทวนแล้วว่าเขาคือคนที่ใช่ยิ่งกว่าเดิม


"นอฟ..."  เขาเอ่ยเสียงเบาๆ เพราะร่างกายเรามันใกล้กันมาก
"หืม?" 
"พี่ขอกอดนอฟไว้แบบนี้ทั้งคืนได้มั้ย"  น้ำเสียงที่อบอุ่นมันทำให้ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ  แต่แววตาผมยังคงจ้องสายตาคู่สวยอย่างไม่อาจละมนต์เสน่ห์นี้ได้
"อืม...แค่กอดนะ  อย่างอื่นผมไม่ให้"  ผมตอบกลับไป
จุ๊บ!
"ฮึ่ย! ...ไหนบอกแค่กอดไง"  คนตรงหน้ามันฉวยโอกาสจุ๊บหน้าผากผมไปหนึ่งที  พี่ธามมันไว้ใจไม่ได้จริงๆ
"อ่าๆ  กอดอย่างเดียวแล้ว"  เขายิ้มเบาๆ ก่อนจะคว้าร่างผมไปกอดไว้แนบชิดกว่าเดิมอีก  
บรรยากาศที่เงียบงันที่มีเพียงเสียงแอร์เบาๆ  ร่างกายผมยังคงอยู่ในอ้อมกอดของพี่ธาม  คงไม่มีเวลาไหนที่ดีไปกว่านี้แล้ว  เวลาที่ผมจะได้ถามความรู้สึกระหว่างเขากับผม
"พี่ธาม...ผมเป็นอะไรสำหรับพี่เหรอ?"
"เคยบอกไปแล้วไง  ว่าเป็นคนที่มากกว่าคำว่าชอบซะอีก"
"มากกว่าชอบของพี่คืออะไร?"
"ถ้าพี่บอกไป  ตอนนี้มันจะไม่ใช่แค่กอดแล้วนะ"
"แล้วจะทำอะไรถ้าไม่ใช่แค่กอด?"
จุ๊บ! ๆๆ