ลิขิตสายัณห์

นักเขียนสายโรมานซ์เปลี่ยนแนวไปเขียนนิยายสืบสวนครั้งแรกโดยอ้างอิงจากคดีโด่งดังที่เกิดขึ้นจริง ณ ขณะนั้น ส่งผลให้ชีวิตที่สงบสุขของเธอต้องเข้าไปพัวพันกับนายตำรวจหนุ่มอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เมื่ออยู่ๆ เธอก็ตกไปเป็นตัวประกันและกลายเป็นหมากตัวสำคัญของคดีดังกล่าวโดยไม่รู้ตัวมาก่อน แถมยังถูกพรหมลิขิตเล่นงานเข้าให้อย่างหนักเสียด้วยสิ


“สีหน้าคุณดูเป็นกังวลนะคะ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”
“นิดหน่อยครับ” เขาพยักหน้า
“ฉันพอจะช่วยอะไรได้บ้างไหมคะ” เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา
เตชินท์สบตากับเธอ “พ่อกับแม่ผมบินกลับมาจากอเมริกาเพื่อเซอร์ไพรส์ผม แล้วก็เพื่อจะมาดูตัวว่าที่ลูกสะใภ้ พวกท่านอยากให้ผมแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝามาก จะได้มีคนมาดูแลผมแทนพวกท่านสักที” เขายกมือลูบปลายคางอย่างคิดไม่ตก
“ประเด็นก็คือคุณไม่อยากจะบอกพวกท่านเรื่องที่เพิ่งเลิกรากับอดีตแฟนไปใช่ไหมคะ” เธอดีดนิ้วตรงหน้าดังเป๊าะ
“ผมกลัวว่าพวกท่านจะรีบจับคู่หาคนอื่นให้ผมได้ทำความรู้จักน่ะสิครับ” มือของเขาขยับไปนวดอยู่บริเวณหว่างคิ้ว
“แล้วแบบนั้นไม่ดีตรงไหนล่ะคะ” เธอครุ่นคิด
“ก็ไม่ดีตรงที่ผมถูกมัดมือชกน่ะสิ ผมอยากเรียนรู้กับใครสักคนที่ความรู้สึกของผมต้องการอยากจะเดินหน้าเข้าหาจริงๆ” เตชินท์เงียบไปชั่วครู่ แววตาของเขาเปล่งประกายสะท้อนบางอย่างที่มีความหวัง “คุณพอจะช่วยอะไรผมหน่อยได้ไหมแสงสายัณห์”
“คงไม่ได้ให้ฉันช่วยปลอมตัวเป็นแฟนเพื่อไปหลอกพ่อกับแม่ของคุณเหมือนในนิยายน้ำเน่าใช่ไหม” เธอกะพริบตามองเขา
“ใช่” เขาดีดนิ้วดังเป๊าะบ้าง “ผมต้องการจะให้คุณทำแบบนั้นแหละ”
“ไม่เด็ดขาดเลย” เธอโบกมือปฏิเสธ “ถึงฉันจะเขียนนิยายเก่ง แต่ฉันไม่ถนัดเรื่องเล่นละครนะคุณเต”
“คุณทำได้เชื่อผมสิ ถ้าคุณไม่ช่วยผมก็ไม่รู้จะไปขอความช่วยเหลือจากใครแล้วนะ” เขาเว้าวอน
แสงสายัณห์ยกมือคลึงขมับบ้าง แววตาของเธอเปล่งประกายขึ้นมาอย่างมีความหวัง ขณะที่เตชินท์หรี่ตาลงราวกับไม่ไว้วางใจความคิดของเธอ
“ถ้าฉันช่วยเป็นแฟนปลอมๆ ให้กับคุณ คุณก็ต้องช่วยฉันเรื่องพล็อตนิยาย ตกลงไหมคะคุณสารวัตร”
“ผมว่าแล้วเชียว” เขาแยกเขี้ยวใส่เธอ “คุณแสบเสมอคุณนักเขียน และสุดท้ายผมก็จำยอมต้องตกลงอีกจนได้”
“เป็นอันว่าดีล” เธอชูมือขึ้นสะบัดไปมาอย่างสมใจ
“ดีล”
เตชินท์หลุดขำกับท่าทางพิลึกกึกกือของเธอ แต่เขาก็ไม่อาจละสายตาจากเธอไปยังทิศทางอื่นได้เลย