แพ้เด็กวิศวะฯ

" พี่เกียร์ไปไหนมาคะ...." เธอวิ่งเข้าไปทิ้งตัวลงนั่งข้างๆเค้าบนฝากระโปรงรถของเค้า
" ใครใช้ให้มึงมานั่งบนรถกู? " เค้าลุกขึ้นยืนเต็มความสูงใช้สองนิ้วหยิบปลายแขนเสื้อเธอดึงให้ลุกขึ้นออกมาจากรถของเค้า
" แหม! ไม่เห็นต้องทำเป็นรังเกียจกันเลยนิคะ.."
" เออกูรังเกียจรู้แล้วก็ไสหัวไป.."
" ไม่เอาอะวันนี้หนูเพิ่งจะเจอพี่เองนะจะไปง่ายๆได้ไง!"
" เด็กบ้า! ทำไมพูดยากจังวะ! "
" ขอกอดทีนึงแล้วหนูจะไป...อิ๊อิ๊ ^_^ " เด็กสาวยิ้มร่าทำท่าจะโผเข้ากอดเกียร์ แต่อีกฝ่ายยกมือขึ้นดันหน้าผากเธอเอาไว้จนสุดความยาวแขน
" หยุดเลยคราวนี้มึงกอดกูต่อยนะ..."
" แหม! ก็เคยกอดละนิไม่ชินอีกรึไง? "
" เออ!!! กูไม่ชินไม่ชอบด้วย!! "
" แต่หนูชอบนะ...หนูชอบพี่มากเลย "
" ใครถามมึง? "
" ไม่มีแต่อยากบอกมีไรป่ะผัวในอนาคต! "
" โถ่เว้ย!! ยัยเด็กบ้าปวดหัวชิบหายจะไปไหนก็ไปไป๊!! "