คืนรักกับดักวิวาห์

เพราะความแรดของนายแพทย์หนุ่มทำให้เกิดเรื่องยุ่งๆ ขึ้น เมื่อเขาดันเผลอไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงที่พึ่งรู้จักกันเพียงวันเดียวจนเธอตั้งท้อง พวกเขาทั้งสองจึงต้องมาชีวิตร่วมกันด้วยความจำยอม แต่ของแบบนี้มันพูดกันได้ที่ไหน..
“ระหว่างรอคลอดก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านผม มีข้าวให้กินฟรี มีแม่บ้านคอยดูแล ไม่ต้องจ่ายค่าเช่า คุณโอเคมั้ย?”
คนไม่มีทางเลือกก้มหน้างุด ณฐาพยายามคิดหาทางออกที่ดีกว่าการที่เธอต้องย้ายมาอยู่บ้านเดียวกันกับผู้ชายตรงหน้า แต่ก็นั่นแหละ.. มันไม่มี
“ก็ได้ค่ะ แต่คุณต้องสัญญากับฉันก่อนว่าจะไม่คิดลามกกับฉันเกินกว่าเพื่อนร่วมบ้าน แล้วห้ามคิดพิศวาสฉันเด็ดขาดเพราะฉันไม่นิยมรับประทานเนื้อโคแก่ใกล้หมดอายุ”
อื้อฮือ! เนื้อโคแก่ใกล้หมดอายุงั้นเหรอ ยัยเด็กนี่ไม่รู้ซะแล้วว่าอติวิชญ์น่ะของแซ่บ
นายแพทย์อติวิชญ์มองสำรวจผู้หญิงตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า เท้าจรดหัวอีกครั้ง เขายิ้มเยาะพลางหัวเราะในลำคอคล้ายคนกลั้นขำ “น้องไม่ต้องห่วงหรอกนะ พี่บอกแล้วไง คนอย่างพี่หลงผิดแค่ครั้งเดียวก็เกินพอ”
“คุณ!” ณฐาโกรธจนไหล่สั่น
เอ้อ! ทำให้ได้อย่างที่ปากพูดก็แล้วกัน ตกหลุมรักฉันขึ้นมาเมื่อไหร่ แม่จะหัวเราะให้ฟันร่วงหมดปากเลยคอยดู