ตาราไต เล่ม ๒

“พี่ไปก่อนนะเจ้า”
คนที่ประคองน้อยหน่าให้นั่งไม่หันมามองด้วยซ้ำ ยื่นมือมาโบกไล่ไม่ใส่ใจ นรกานต์มองท่าทางไม่ยินดียินร้ายของยายตัวน้อย แล้วรู้สึกเหมือนมีมดตัวเล็กๆนับพันไต่ไปทั่วตัว เขาหรี่ตา เอ่ยต่อ
“ยามราตรีคืนนี้จะมาใหม่
บัวเตรียมดอกชูช่อใบไว้เถิดหนา
ฝนจะตกกระหน่ำซ้ำอีกหลายครา
แม้นอ้อนขอวอนเมตตา ไม่ปรานี”
------------
ยามนี้ดอกบัวน้อยเจริญวัย และพร้อมจะเผชิญหน้ากับชายหยาบช้าที่เคยพรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากตน