บ่วงรักผูกใจกัน(ย์)

นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เจ้าของบริษัทนำเข้ารถยนต์หรูและเจ้าของไร่ที่ปากช่อง หนุ่มในฝันของสาวหลายคนแต่ก็เป็นได้แค่ในฝัน เมื่อเขามีบ่วงรักผูกใจไว้แล้ว กับเด็กสาวที่พลาดพลั้งมีความสัมพันธ์ด้วยเพียงคืนเดียว แม้จะปฏิเสธว่าทุกอย่างเป็นแค่ความรับผิดชอบ ไม่ได้มีความรักให้แม่ของลูกเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อเห็นเธออยู่เข้าใกล้ผู้ชายคนอื่น ใจเขามันก็คันยิบๆขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“เธอควรจะอยู่บ้านเลี้ยงลูกไม่ใช่ออกไปเที่ยวเล่นแบบนั้น ถึงลูกจะมีพี่เลี้ยงแต่เขาก็ต้องการแม่อย่างเธอมากกว่า” กันตพลบอกเมียสาวเสียงแข็งทันทีที่เธอกลับมาถึงบ้าน โดยมีมือขวาของเขามาส่ง
“ใบตองขอโทษค่ะ แต่ใบตองแค่ออกไปซื้อของใช้ส่วนตัวแค่ครู่เดียวเองนะคะ” คุณแม่วัยใสอธิบายเสียงแผ่ว ก้มหน้าไม่สบตากับพ่อของลูกที่จ้องเธอตาเขียวกันอย่างกับเธอไปฆ่าใครตาย
+++++++++++++++++++++
“แม่พูดจริงนะ เธอจะเอาเท่าไรแลกกับการที่ยกเด็กคนนี้ให้ฉัน แล้วออกไปจากชีวิตพวกเราสะ” คุณหญิงกัญญารักษ์บอกออกไป เมื่อเธอกลัวผกามาศจะใช้หลานสาวเป็นเครื่องต่อลองในอนาคตตามที่พรรษาพูด เธอต้องตัดไฟแต่ต้นลม เรื่องนมไม่เป็นไร เธอจะหานมที่ดีที่สุดแพงที่สุดมาแทนนมแม่ให้หลานสาวของเธอเอง
“ไม่เอาจ้ะ ใบตองไม่เอาเงิน ขอลูกของใบตองคืนเถอะนะจ้ะ” ใบตองบอกเสียงสั่นน้ำตานอง เมื่อเหตุการณ์ที่เธอกลัวได้เกิดขึ้นแล้ว
“เธอเลี้ยงหลานฉันไม่ได้หรอก บอกมาต้องการเท่าไร” คุณหญิงกัญญารักษ์ไม่ยอม และกระชับหลานสาวแน่นขึ้น เมื่อเห็นคนเป็นแม่ดีดตัวลุกจากเตียงทั้งที่เจ็บแผลผ่าคลอดอยู่
เมื่อเห็นท่าทีของคุณหญิงกัญญารักษ์ที่แสดงออกว่าจะพรากลูกสาวไปจากอกเธอจริงๆ โดยที่เธอไม่เคยได้อุ้ม ผกามาศก็ลุกจากเตียงอย่างเร็วจนเจ็บแผลน้ำตาไหล ก่อนจะมองกันตพลอย่างอ้อนวอนด้วยน้ำตา
“คุณกันย์จ๋า ใบตองไม่ได้ดื้อ ขอลูกคืนให้ใบตองเถอะนะจ้ะ” ผกามาศบอกเขาออกไป กันตพลบอกเธอเสมอว่าถ้าเธอไม่ดื้อเขาก็จะให้เธอได้เลี้ยงลูกของตนเอง กันตพลที่ได้ยินแบบนั้นก็ทนมองแม่ตนเองทำร้ายจิตใจแม่ของลูกไม่ได้ เขาจึงจับมือเธอมากุมไว้ และประคองเธอนั่งลงบนเตียงอีกครั้ง และเดินเข้าไปรับลูกสาวจากอกของมารดา
++++++++++++++++++++++++
“โอย คุณเป็นบ้าอะไร ใบตองเจ็บนะ” ผกามาศร้องบอกทันทีที่เขาโยนเธอลงเตียงอย่างแรง จนเธอจุกและเจ็บ มากกว่านั้นเธอกลัวว่าถ้าหากเธอท้องจริงๆ ลูกในท้องจะได้รับอันตรายไปด้วย
“อ่อ ฉันบ้า บ้าเพราะเธอ ทำไมว่ะ ฉันทำให้ไม่ถึงใจหรือไง ต้องไปอ่อยไอดินแบบนั้น” กันตพลบอกออกไปอย่างหัวเสีย
“ใบตองกับพี่ดินบริสุทธิ์ใจต่อกันค่ะ เขาแค่พาไป เราไม่ได้ทำอะไรเกินเลย”
“แล้วกอดกับมันกลางห้างทำไม” กันตพลตะโกนถามเสียงดังลั่น บีบแขนเธอจนผกามาศเจ็บจนน้ำตาไหล
“โอย ไม่ได้กอด ใบตองไม่ได้กอดกับพี่ดิน คุณกันย์เอาอะไรมาพูด” ผกามาศบอกและพยายามแกะมือเขาที่บีบแขนออก
“แล้วที่จะหย่ากับฉัน เพราะอะไร ถ้าไม่ได้ต้องการไปอยู่กับมัน”
“เพราะใบตองเบื่อ ไม่อยากเจ็บ ไม่อยากอยู่กับคุณกันย์แล้ว ใบตองอยากมีค่ามากกว่านี้ ไม่ใช่แค่แม่ของลูกที่ไม่มีค่าอะไร เป็นได้แค่ส่วนเกินในชีวิตคุณแบบนี้ คุณปล่อยใบตองไปได้ไหม ใบตองไม่พาใบเตยไปด้วยก็ได้ ขอแค่ได้มาหามาเจอลูกบ้าง”