วิวาห์สลักรัก

“คนป่าเถื่อน! นิสัยไม่ดีชอบรังแกผู้หญิง” เมื่อลุกขึ้นได้คนตัวเล็กก็ออกฤทธิ์ด่ากราดทันที
“ขอบคุณที่ชม! ถ้าแค่นี้เธอยังเรียกว่าป่าเถื่อน แล้วถ้าฉันทำอะไรเธอมากกว่านี้เธอจะไม่สะบักสะบอมและสาบแช่งฉันทุกวันเลยหรือไง”
“คุณจะทำอะไรฉัน!”
“ฉันแค่เปรียบเทียบ ฉันไม่มีทางทำลายซากวัตถุโบราณอย่างเธอหรอกยัยหมูหลุม!” ณปราชญ์ว่าให้ และนั่นยิ่งทำให้รติมาโกรธจนอารมณ์พุ่งสูงปรี๊ด ตอนนี้เธอออกจะสวยสง่างาม เขายังไม่เลิกเรียกเธอว่าหมูหลุมไม่ก็หมูขุนอีก อยากรู้นักว่าเขายังจะจำชื่อเล่นเธอได้หรือเปล่า เล่นเรียกแต่ชื่อที่เขาตั้งให้เมื่อตอนเด็กๆอยู่นั่น เธอไม่ชอบหรอกนะฉายาบ้าอะไรก็ไม่รู้ และที่สำคัญอีกอย่าง ตอนนี้หุ่นเธอหรือก็ห่างไกลจากคำว่า ‘หมูขุนหรือหมูหลุม’ ตั้งเยอะ เขาไม่แหกตาดูบ้างหรืออย่างไรกัน สักแต่ว่าพูดๆ จนทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่โต
“จำคำพูดของตัวเองเอาไว้ให้ดีแล้วกันนะณปราชญ์ วันใดที่คุณแตะต้องฉันขึ้นมาก็แสดงว่าคุณมันเป็นพวกกลืนน้ำลายตัวเอง!”
“ฉันจะแตะต้องเธอได้ยังไงในเมื่อฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับเธอ เรื่องเมื่อคืนฉันจะคิดซะว่ามันคือความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ที่ฉันพลาดแล้วพลาดเลยแล้วกันนะ ผู้หญิงอย่างเธอฉันไม่มีวันแตะต้องซ้ำสองแน่!”