เพราะรัก (แน่เหรอ) ครับผม เล่ม 1

คนอย่างพี่เวรเป็นนิจ ไม่ใช่คนที่สายใจจะต่อกรด้วย สิ่งที่ทำได้มีแค่อยู่กับความมึนของพี่เวรเป็นนิจให้ได้ จนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการคืนก็เท่านั้น

“ขอจับก้นที”

แค่ได้ยินว่าคนที่มารับพูดว่าอะไร สายใจก็ยกกำปั้นใส่หน้าทันที

“จับทีเดียวไม่สึกหรอหรอกน่า จะอะไรกันนักหนา”

ยังไม่หยุดพูดและสายใจก็นึกโมโหคนที่พูดจาแปลก ๆ ตั้งแต่เช้า

“พี่แม่ง โรคจิต”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ด่าแล้วแต่คนโดนด่าก็หัวเราะอย่างมีความสุข

“พี่โรคจิตแล้วมันยังไงล่ะ"

“ไม่ยังไงหรอก ผมแม่งซวยมาเจอคนโรคจิตอย่างพี่”

ยังด่าไม่หยุด แต่เวนิสก็หัวเราะไม่หยุดกับสิ่งที่สายใจด่า

“ด่าอยู่นั่น ไม่รีบไปเดี๋ยวก็สายหรอก”

สาเหตุที่จะไปเรียนสาย มันเป็นเพราะใครก็น่าจะรู้ตัวดี