เพราะรัก (แน่เหรอ) ครับผม เล่ม 2

คนอย่างพี่เวรเป็นนิจ ไม่ใช่คนที่สายใจจะต่อกรด้วย สิ่งที่ทำได้มีแค่อยู่กับความมึนของพี่เวรเป็นนิจให้ได้ จนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการคืนก็เท่านั้น

“พี่เวย์ต้องถามตัวเองก่อน ว่าชอบคนอย่างผมได้ยังไง”

“ถึงขนาดนี้แล้วยังคิดว่าพี่ไม่รักไม่ชอบน้องสายอีกเหรอ”

พูดไปก็เท่านั้น ถึงจะพูดถึงจะเข้าหาถึงจะพยายามอธิบายแต่ดูเหมือนว่าสายใจไม่เคยคิดจะยอมเปิดใจเพื่อจะเข้าใจอย่างจริงจัง

“สงสัยพี่คงต้องกอดน้องสายให้ตาย ถึงจะเข้าใจกันบ้าง”

“ไม่เอา ปล่อยเถอะพี่ ผมหายใจไม่ออก ปล่อยได้แล้ว”

“ถ้าไม่อยู่เฉย ๆ จะกอดให้ตาย น้องสายก็ยอมอยู่เฉย ๆ ให้พี่กอดสิ“

บางทีถ้ายอมอยู่เฉย ๆ ให้กอดจริง ๆ ก็อาจจะไม่มีอะไร สายใจยอมอยู่เฉย ๆ แล้ว แต่ทุกอย่างไม่จบอย่างที่คิด

“คืนนี้อยู่กับพี่นะ”