หนี้ร้ายผู้ชายขายตัว (Mpreg)

คำโปรย

“คุณจะช่วยผมจริงเหรอ”
“ช่วยจริง”
“ถ้าผมเออ ต้องการเงินห้าแสน คุณจะให้เงินผมได้มั้ยละ”
สินยกยิ้มที่มุมปากนิดๆ ก่อนจะมองคนตรงหน้าอย่างสนใจ
พลูเป็นเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ น่าจะสูงไม่เกิน170 ซม มีใบหน้าสวยหวานเหมือนหญิง มองมุมไหนก็น่ารัก น่ารักเกินผู้หญิงบางคนเสียด้วยซ้ำ อีกทั้งยังผิวสะอาดขาวใส ใบหน้าไม่มีสิวสักเม็ด ตากลมโต จมูกเรียวโด่งได้รูป ริมฝีปากแดงอมชมพู น่ารักมากๆ ในสายตาของเขา
ถ้าจะให้เขาจ่ายเงินจำนวนห้าแสน จำนวนเงินไม่น้อยเลย ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสมเนื้อกันหน่อย
ช่วงนี้เขาก็เบื่อที่ต้องเรียกใช้บริการเด็กขายแล้ว อยากจะนอนกับคนคนเดียวดูบ้าง และเป็นจังหวะที่พลูเสนอตัวให้เขาพอดี
และพลูมีทั้งใบหน้า รูปร่าง ผิวพรรณที่สวยตรงใจเขาทุกอย่าง
เขาไม่คว้าไว้ครางใต้ตัวเขาก็โง่เต็มทีแล้ว
“ฉันให้เงินพลูห้าแสนก็ได้ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ”
พลูยิ้มหวานด้วยความดีใจ แต่พอได้ยินว่ามีข้อแลกเปลี่ยนคนน่ารักหุบยิ้มทันที
“ข้อ...ข้อแลกเปลี่ยนอะไร”
คนเจ้าเล่ห์ยิ้มมุมปากพร้อมสบตากับคนน่ารัก
“นอนกับฉันสิ นอนกับฉันแค่คนเดียว”
สินไม่พูดเปล่าๆ มือยังค่อยๆ ลูบไล้หลังมือพลูเบาๆ ไปด้วย
“ไม่ ผมไม่ทำ ผมไม่ใช่ผู้ชายขายตัวนะ คุณดูถูกกันเกินไปแล้ว”
พลูปัดมือออกพร้อมกับถลึงตาใส่สินอย่างเอาเรื่อง
ไอ้คนเลวคนนี้เห็นเขาเป็นผู้ชายขายตัว...ได้ยังไง
เขาไม่มีวันทำ ไม่มีวันรับข้อเสนอบ้าๆ นี่เด็ดขาด
“ไม่ต้องรีบตัดสินใจ ฉันมีเวลาให้เธอคิด ฉันรู้ว่าเธอกำลังลำบากต้องการใช้เงิน ฉันแค่อยากยื่นมือเข้าไปช่วยในแบบของฉัน และไม่ได้มองเธอเป็นผู้ชายขายตัวด้วย”
“...”
“เพราะสำหรับฉันแล้ว ฉันมองเธอเป็นแค่คู่ขา...ที่ต้องนอนกับฉันแค่คนเดียว จะเป็นผู้ชายขายตัวได้ยังไง”