คืนหนาว ใต้เงาหิมะ

ใต้ความเวิ้งว้างเธอกำลังออกเดินทาง
ค่ำคืนอันเหน็บหนาว เธอมีเพื่อนร่วมทาง
อบอุ่น ตื่นเต้น ระทึกขวัญ แต่ไม่สยองขวัญ
บางเวลาหัวใจเต้นโครมคราม
และเช่นกัน
อีกหลายเวลาเสียงของหัวใจแผ่วลง คล้ายจะหยุดเต้น
คุณคิดว่าผี มีจริงไหมคะ?
คนดี ผีคุ้ม

แสงแรกของเช้าวันใหม่เล็ดลอดเข้ามาทางหน้าต่าง ช่อน้ำแข็งเล็กเกาะบานกระจกจนทั่วเผยให้เห็นเพียงภาพแสงสลัว ๆ ด้านนอก เสียงใบพัดของนกยักษ์ลำใหญ่แว่วเข้ามากระทบโสตประสาท เมสันเปิดเปลือกตาอย่างรวดเร็วเขารีบก้มลงมองร่างเล็กในวงแขนที่เขาโอบกอดเธอไว้ตลอดทั้งคืน
"เอมมี่"
น้ำเสียงแห่งความห่วงใยเปล่งออกมาด้วยความเป็นห่วงซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
ร่างไร้สติค่อยๆเผยอเปลือกตาขึ้นมาช้าๆ แม้จะยากลำบากแต่เธอก็พยายามสุดความสามารถ ริมฝีปากเล็กแห้งผากเปล่งเสียงออกมาแผ่วเบาขณะที่เธอจ้องมองใบหน้าคมสันที่กำลังเฝ้ามองเธออยู่อย่างลุ้นระทึก "ฉ ฉันรักษาสัญญา" เธอคลี่ยิ้มบางๆก่อนจะปิดเปลือกตาลงด้วยความเหนื่อยล้า
"เก่งมากเอมมี่ คุณเก่งมาก คุณเก่งที่สุด" เมสันเปล่งเสียงแห่งความยินดีออกมาด้วยความตื่นเต้น น้ำเสียงที่เอมิกาพอจะจดจำได้รางๆในความรู้สึก น้ำเสียงที่เธอชอบเหลือเกิน เธอฟังมันอย่างไม่รู้จักเบื่อและยังอยากจะฟังซ้ำแล้วซ้ำอีก
หัวใจของเขามันพองโต
ความรู้สึกสูญเสียเบาบางลง
ครั้งนี้เขาชนะ
เขาชนะความตาย
เธอยังหายใจอยู่

*******ด้วยรักและขอบคุณ*******
วันวาดขอขอบคุณทุก ๆ กำลังใจและทุก ๆ ยอดโหลดนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ