หมอแสนเลว

ว้าย!
“คุณจะมาคุกคามฉันแบบนี้ไม่ได้นะ” น้ำเสียงของสาวมั่นดังตวาดใส่เขาทันทีเมื่อเขาคว้าแขนเธอกระชากเข้าไปกอด และไม่พอคนโอหังยังโน้มหน้ามาซุกต้นคอเธอและทำสิ่งที่ไม่คาดคิด เขากำลังถูปลายจมูกโด่งแนบกับผิวเนื้อลำคอระหงของเธอ
“หอม!” เขาผละจากต้นคอที่ซุกปลายจมูกถูไถออกมาเอ่ยกระซิบข้างหูเธอและฉวยโอกาสหอมแก้มนุ่มนิ่มด้วย
“คุณ!” เธอยกมืออีกข้างที่ว่างขึ้นเช็ดถูแก้มตัวเองแรงๆ ด้วยความขยะแขยงสัมผัสจากคนตัวโต
หึหึ
“ทำไม รังเกียจเหรอ แต่ผมว่าคุณน่าจะชอบนะ เปลี่ยนจากเป็นเมียเก็บคุณตามาเป็นนางบำเรอผมดีกว่าไหม ผมยังหนุ่มยังแน่น และผมก็ใหญ่ด้วยนะ” เขาคว้ามือที่เช็ดถูแก้มมาคลึงเป้ากางเกงตัวเอง
“อย่ามาใส่ร้ายฉันกับคุณท่านนะ”
“เหรอ แต่ผมเห็นนี่ว่าคุณมันก็แค่ผู้หญิงใช้เต้าไต่”
เผียะ!
มือเล็กข้างที่ถูกบังคับดึงกลับมาพร้อมกับตวัดใส่หน้าท่านรองประธานหนุ่มทันที
“อย่ามาดูถูกฉันถ้ายังไม่รู้จักฉันดีพอ และก็ปล่อยได้แล้ว” เธอบิดข้อมือเล็กออกจากอุ้งมือใหญ่ แต่ไม่เป็นผล เขากลับบีบกำข้อมือเธอแรงขึ้น
กรอด!
เสียงขบฟันดังลอดออกมาจากริมฝีปากหนา ริ้วรอยความโกรธเห็นได้ชัดบนหน้าหนุ่มลูกครึ่งตัวโตอย่างวัลดัส
“เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าฉันมาก่อน เธอกล้าดียังไงฮะ! และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่วันนี้เธอตบฉันหลายครั้งแล้วนะแพม ทั้งตบทั้งต่อย คิดเหรอว่าจะรอดไปจากห้องนี้ได้ถ้าฉันไม่ได้สิ่งตอบแทนความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น”
ว้าย!
ตุ้บ!
แล้วร่างเล็กก็ถูกเหวี่ยงกระแทกไปกับโต๊ะทำงานด้านหลังทันที พร้อมร่างใหญ่ของคนโอหังเคลื่อนตัวไปกดคร่อมทับอย่างรวดเร็ว