หื่นรักนายรูมเมท (ตอนพิเศษ)

บทนำ
จากเด็กนักศึกษาปี1 เข้าสู่การจบมหา’ลัยเป็นที่เรียบร้อยชีวิตคู่อุปสรรคที่ผ่านมาไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะผ่านจุดที่แย่ที่สุดมาด้วยกันและแล้ววันนี้ทั้งสองคนก็ได้สมหวังหมั้นหมายแต่งงานมีลูกน้อยตัวเล็กวิ่งเล่นในบ้าน โดยเจ้าเด็กอ้วนกลมที่คุณพ่อคุณแม่เรียกนั้นเรียกว่า ‘แก้มอุ่น’ และเป็นที่พึงพอใจอย่างมากสำหรับแก้มอุ่นเขาชอบชื่อนี้เป็นอย่างมากเพราะรู้สึกว่าทุกคนภายในบ้านนั้นเอ็นดูเขา แต่ชื่อจริงๆ ของแก้มอุ่นคือ ‘เป็นหนึ่ง’ ทว่าชื่อนี้คุณพ่อเป็นคนตั้งให้ตั้งแต่ยังเรียนปี1 เพราะอยากให้ลูกเป็นที่1 เสมอ
แต่แก้มอุ่นของเรากลับไม่ชอบชื่อที่คุณพ่อตั้งให้ซะอย่างนั้น
“ไม่ได้ฮะ แก้มอุ่นไม่เอาชื่อนี้”
“ก็ได้ครับ ชื่อแก้มอุ่นก็ได้ โตไปอย่าบอกให้มามี๊เปลี่ยนชื่อให้ใหม่นะรู้ไหม”
“ปาป๊าเสียใจนะครับ”
คุณพ่ออย่างโซ่แสร้งทำหน้าเศร้าศีรษะซบไหล่คนรักอย่างออดอ้อนสายตาของแก้มอุ่นมองอย่างอิจฉาแก้มพองลมหน้างอมือป้อมๆ ดันใบหน้าร่างสูงออกแล้วกอดคอมามี๊ของรักของหวงของแก้มอุ่นคนเดียว
“มามี๊ของแก้มอุ่นคนเดียว ปาป๊าอย่าแย่งมามี๊”
“มามี๊เป็นของปาป๊า ปาป๊าเจอก่อน”
“ของแก้มอุ่นคนเดียว ใช่ไหมมามี๊”
“ของปาป๊า”
“ของแก้มอุ่น”
“ของปาป๊า”
“แก้มอุ่นไม่ยอมนะมามี๊”
เด็กน้อยเบะปากทำท่าจะร้องไห้ฟ้องมามี๊ส่วนร่างบางเองก็ทำอะไรไม่ได้จำยอมต้องตอบตกลงไปทำเอาร่างสูงที่น่าจะยอมลูกชายแต่เขากลับงอนคนรักซะงั้น
“ครับ..มามี๊ของแก้มอุ่นคนเดียว”
“พี่ไม่ยอมนะครับ”
“ปาป๊าโตแล้วต้องยอม”
“ปาป๊าไม่ยอม”
“พอเถอะครับ อย่าเถียงกันเลยมามี๊ก็รักทั้งสองคนนั้นแหละ”
เพื่อความยุติธรรมร่างบางจึงตอบเอาใจทั้งคู่ขืนรักฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เท่ากันก็มีแต่จะงอนกันอย่างเดียว
“ไม่ได้/ไม่ได้!”